“ในเมื่อเธอไม่ยอมตอบคำถาม ก็เท่ากับว่าเธอจงใจทำให้ฉันโมโห เพราะงั้น…ก็เป็นที่รองรับอารมณ์ของฉันไปแล้วกัน เวียงพิงค์!"

พี่ยังไม่เคยหรอกนะ แต่บอกได้เลยว่าเชิงทฤษฎีพี่แน่นมาก แต่เชิงปฏิบัติ คงได้ลองอีกในไม่ช้านี้แน่นอน

ยั่วกันไว้ขนาดนั้น แต่ดันมาชิงหลับก่อนเนี่ยนะยัยบ๊อง

หนูเข้าใจแล้ว หนูจะไม่มายุ่งไม่มาให้เห็นหน้าอีก ขอโทษด้วยที่ผ่านมาหนูมาวุ่นวายกับสิงห์มากเกินไป งั้นต่อไปจากนี้ถ้าเราเผลอเจอกันก็ไม่ต้องพูดคุยกัน ทำเหมือนว่าเราไม่รู้จักกันมาก่อนเลยดีกว่า...

เธอกับเขากลับมาเจอกันอีกครั้งหลังจากเลิกรากันไปได้หลายปี เขาพยายามอ้อนวอนขอโอกาสจากเธอซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าควรที่จะให้โอกาสเขาดีไหม เพราะสิ่งที่เขาทำไว้กับเธอมันทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่