แกร็บ แกร็บ แกร็บ แกร็บ “เราจะไปไหนกันฮะ แองเจิ้ล” เด็กชายถามหญิงสาวที่จูงมือตัวเองอยู่พลางเท้าก็รีบสับให้เร็วขึ้นแม้จะเหนื่อยเพียงใดก็ไม่ปริปากบ่นออกมา “.....ไปให้ไกล จนกว่าเราจะปลอดภัย”

เมื่อลมหายใจได้ถูกพรากไปเพราะสามีและชู้รัก เธอถึงได้รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอเป็นใคร ยิ่งใหญ่แค่ไหน และเธอควรกลับบ้านที่หายมานาน มนุษย์สองคนที่เป็นผีเน่ากับโลกผุ ไม่มีค่าให้เธอต้องใส่ใจแม้เพียงนิด

เมื่อการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้มันช่างทรมานเหลือเกิน แล้วถ้า....ไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้วล่ะ ความรู้สึกนั้นมันจะหายไปด้วยมั้ยนะ..........