ภาพที่เห็นอาจไม่เป็นเช่นที่คิด เสียงที่ฟังอาจไม่ใช่อย่างที่รับรู้ สิ่งที่สัมผัสอาจไร้ตัวตน ความเฮฮาอาบยาพิษ ความหล่อเหลาเคลือบหน้ากาก ปริศนาที่แม้แต่พระเจ้าก็ยังไขไม่ออก เกิดขึ้นแล้ว...บนเรือลำนี้

ข้าออกตามหาอดีตมานานแสนนาน ล่องลอยผ่านทุกที่บนโลก ผ่านทุกซอกหลืบในความมืดมิด ทุกนัยน์ตาใสซื่อของเด็กไร้เดียงสา ไม่นึกเลยว่าความทรงจำที่แท้ของข้าจะมาติดอยู่กับราชินีหิมะนางนี้

เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างกันเป็นมากกว่าเพื่อนรักและคนรัก ความรู้สึกลึกซึ้งยิ่งกว่าความผูกพัน เมื่อรู้ถึงคุณค่าในสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดสักที ใครล่ะจะยอมปล่อยมันไป?