พันธนาการรักนายหัว

เสียงน้ำหยุดแล้ว พิมพกานต์หยิบผ้าเช็ดตัว เตรียมตัวที่จะเข้าห้องน้ำ ทั้งชุดแต่งงานที่ยาวรุ่มร่าม แถมซิปอยู่ข้างหลัง เธอพยายามรูดหลายทีแต่มันก็รูดไม่ถึง เธอตั้งใจจะไปลองอีกทีในห้องน้ำ “จะไปอาบทั้งชุดนี้เลยเหรอ” ว่านถามด้วยความแปลกใจ “ค่ะ เดี๋ยวไปถอดข้างใน” “มานี่ จะถอดได้อย่างไร ซิบมันอยู่ข้างหลังแบบนั้น” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะหันมาตอบอะไร มือหนาคว้าแขนเธอให้หยุดเดินอีกมือก็ดึงซิบไล่ตั้งแต่ท้ายคอค่อยๆเลื่อนลงมาจนถึงสะโพก คนอยู่ข้างหลังมองความขาวของหญิงที่อยู่ตรงหน้า ภายนอกที่ว่าขาวแล้ว ข้างในยิ่งขาวกว่า เขาค่อยๆดึงชุดออกจากทางไหล่ของเธอทั้งสองข้างอย่างช้าๆ เจ้าของเลื่อนร่างได้แต่ทำตามไม่กล้าขัดขืน ชุดขาวยาวที่ถูกออกแบบมาอย่างสวยงามราคาเป็นแสน หล่นลงมากองอยู่ที่พื้น มีเพียงเสื้อซับในและกางเกงวับในแบบขาสั้น ที่ห่อหุ้มปกปิดเรือนร่างขาวบางอยู่ พอได้สติหยิงสาวที่หยิบชุดขึ้นมาวางพาดกับโซฟา ก่อนรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป ไม่กล้าที่จะหันมาสบตาคนที่ถอดชุดให้เธอ ************************************************************************ “เรามาสร้างความเป็นครอบครัวให้สมบูรณ์กันเถอะภรรยาของพี่” โคมไฟหัวเตียงถูกดึงให้ดับลง หญิงสาวรู้ดีว่านับจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เสียงลมพี่เริ่มพัดโหมกระหน่ำอยู่ภายนอก เหมือนอารมณ์ความเป็นชายที่กำลังวิ่งแล่นไปทุกส่วนของร่างกายของคนที่กำลังซุกไซร้ดอมดม ดอกไม้ดอกงาม หญิงสาวหลับตาพริ้มปล่อยอารมณ์ไปกับทุกความรู้สึกที่เขามอบให้ มือหนาซุกซนบีบเคล้นยอดประทุมสาวที่ชูช่อรับสัมผัสเขาอย่างเต็มมือ “พี่ว่าน...คะ” หญิงสาวครางเรียกชื่อเมื่อมือซุกซนของชายหนุ่มล้วงรุกล้ำเข้ามาในชุดชั้นในในส่วนล่างของเธอ พิมพกานต์บิดตัวหนีด้วยความรู้สึกกลัว แต่หัวใจมันกลับสั่งให้เธอใช้มือทั้งสองข้างรัดรั้งร่างหนาไว้ “ไม่ต้องกลัวนะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงสั่น ก่อนที่จจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง และหันมาจัดการกับผ้าทุกชิ้นที่ปกปิดทางสวรรค์ไว้