เป็นคุณเท่านั้น เล่ม 1

พี่เพลงกระตุกยิ้ม ไม่รู้ว่าเขายิ้มเพราะขำหรือเพราะเอ็นดูฉันกันแน่ แล้วเขาก็หันหลังให้ แขนยาวเอื้อมขึ้นปลดผมตัวเองที่มัดไว้ก่อนหน้านี้ลง ปล่อยให้เส้นผมสยายลงคลอเคลียไหล่และแผ่นหลังอย่างงดงาม งดงามและเย้ายวนอย่างไรบอกไม่ถูก "ผูกให้พี่หน่อย" ทำไมต้องทำเสียงพร่าใส่ด้วย คนบ้าเอ๊ย ฉันหน้าแดง มึนหัวไปหมดเพราะเหมือนโดนอีกฝ่ายสเปรย์ฟีโรโมนใส่เข้าเต็มๆ กว่าจะตั้งสติได้ก็เห็นว่าเขากำลังฉีกยิ้มได้ใจอยู่ก่อนแล้ว เลยทำให้อาย แล้วยิ่งอายก็ยิ่งโมโห "ผูกเองไม่เป็นเหรอ" "พี่อยากเล่นบทหวานๆ แบบนี้ดูบ้าง เวลาพระเอกให้สร้อยก็มักจะหันหลังให้ผูกไม่ใช่เหรอ นี่ก็หันหลังให้เราผูกผมให้ไง" "แบบนั้นมี่ก็เป็นพระเอกน่ะสิ" "ตราบใดที่เป็นมี่ พี่ยอมเป็นนางเอก" --------------------------------------------------- คำเตือน: นิยายเรื่องนี้ในบางตอนอาจมีเนื้อหาหดหู่เพราะชีวิตนางเอกค่อนข้างน่าสงสาร โชคดีนะคะที่พระเอกหล่อ รวย สปอร์ต