บุตรสาวอนุสู่ฮูหยินเอกจวนท่านราชครู

ข้า 'ซูเมิ่ง' แบกความจงรักภักดีไว้ในใจอย่างหนักแน่นปรารถนาที่จะเป็นเพียงแค่เศษก้อนหินไร้ค่าคอยมองเขา 'เจียงอวี่หยาง' อยู่ไกล ๆ ดั่งเดิม ช่างน่าแค้นใจมีบุพเพแต่กลับไร้วาสนา