เฝ้าถนอมรัก

“แต่น้องยังเด็กมากเลยนะครับ” สิบหกปีเจ็ดเดือน คืออายุของ “พริมา” ตอนที่ “ภาม” รับปากปู่ของเธอที่จะหมั้นหมายกับน้อง เด็กสาวที่ไม่ค่อยได้ออกจากมาเจอโลกภายนอกนอกไร่กุหลาบของเธอตั้งแต่อุบัติเหตุตอนแปดขวบ น้องสาวที่เขาเพียรนั่งรถชั่วโมงกว่าๆ ขึ้นเขามาหาอยู่หลายปี “น้องอายุเท่าไหร่วะ สิบเจ็ด สิบแปด” “สิบหก...ปลายปีสิบเจ็ด” บอกสิบหกมันดูไกลไป “เฮ้ย เอาจริงดิ พรากผู้เยาว์เลยนะมึง มึงไปหลอกน้องหรือเปล่า” “กูจะไปกล้าหลอกอะไรน้อง คือ ปู่อยากให้กูแต่งงานกับน้อง เลยหมั้นกันไว้ เรื่องบ้านที่กูถามปู่ก็สร้างให้เป็นเรือนหอ” “คลุมถุงชน” “ไม่เว้ย กูเต็มใจ” จึงเกิดเป็นเรื่องราวของการ “เฝ้าถนอมรักน้อง” ของพี่ภามตั้งแต่น้องสิบหกกว่าๆ ค่อยๆ เติบโตไปด้วยกัน ผ่านเรื่องราว อุปสรรคที่ทำให้เขามั่นใจถึงความรักที่ลึกซึ้ง นิยายเรื่องนี้จัดอยู่ในหมวดโรมานซ์นะคะ แต่เป็นโรมานซ์แบบละมุน ตามสไตล์ฝนพราง หวังว่าจะชอบกันนะคะ หมายเหตุ ซื้อผ่านเว็บจะถูกกว่า ios นะคะ