เส้นรักในสายหมอก

[ รสสุคนธ์นั่งตัวแข็งทื่อระหว่างที่มือของคิระวนเวียนแถวฝ่าเท้าของเธอ เพิ่งเห็นแผลตัวเองตอนนี้จึงได้เข้าใจว่าทำไมเจ็บนัก แต่เธอกลับไม่กล้าร้องออกมาสักครึ่งคำ คิระพยายามเพ่งสมาธิไปที่ฝ่าเท้าคนเจ็บหลังคีบเอาเศษแก้วออกหมดแล้วและกำลังทายาให้อย่างเบามือ เท้าที่สั่นระริกนั่นคงเป็นสิ่งเดียวที่คนเจ็บควบคุม...