องค์หญิงใหญ่ไร้ซึ่งคุณธรรม

ผู้ที่มีภูมิหลังคล้ายกันย่อมเข้าใจความรู้สึก การโดนทอดทิ้ง ไม่ถูกเลือก ไม่สมหวังดังใจ ความรู้สึกเช่นนี้จะวางลงได้อย่างไร องค์หญิงใหญ่ของแคว้นที่ถูกส่งไปเป็นเชลย หวนคืนมาตุภูมิ ทวงแค้นหรือจำนนก็สุดรู้ แคว้นต้าหลางพ่ายแพ้สงคราม จำต้องส่งตัวองค์หญิงใหญ่ไปเป็นเชลยในต่างแคว้น ในวันที่ไปรับนางกลับมาสู่มาตุภูมิ เป็นวันเดียวกับที่องค์หญิงใหญ่สิ้นชีพ บนที่ดินรอยต่อระหว่างแคว้นที่ไม่ขึ้นเป็นแผ่นดินของแคว้นไหนเลย การเดินทางของอีกคนหนึ่งจบลงอย่างน่าเสียดาย ทว่ากลับเป็นจุดเริ่มต้นของอีกคนหนึ่งอย่างน่าอัศจรรย์ เกิดเป็นเชื้อพระวงศ์ก็ไม่รู้จักความรักอยู่แล้ว...คำกล่าวนี้คงไม่เกินจริง " พระองค์เสียสละคน แต่หม่อมฉันสละชีวิตเกือบทั้งหมด ต้องกล้ำกลืนความอัปยศ สวมใส่อาภรณ์ที่เรียกว่าเชลย รอบตัวล้อมรอบไปด้วยกรงขัง หอก ดาบล้วนทิ่มแทงนับครั้งไม่ถ้วน เช่นนี้แล้วคำว่าเสียสละเมื่ออยู่ต่อหน้าหม่อมฉันก็เป็นแค่เพียงเศษเถ้าธุลีเท่านั้น " ห้วงนิทรา ยาวนาน วนเวียนว่าย ตอกย้ำฉาย เมฆหมอก บดบังจิต ใจย้ำคิด ทุกข์ระทม นับคณา