Easy Receipt

จะไม่รักคุณนับแสน

“น้ำว้าเอาเงินมาชำระให้คุณบางส่วนค่ะ แล้วส่วนที่เหลือ....เอ่อ.....ส่วนที่เหลือ” นับแสนโยนหนังสือสัญญาลงตรงหน้าน้ำว้าก่อนจะเอ่ยย้ำเตือนเธอ “ส่วนที่เหลือคุณต้องมาชำระให้ผมทุกวันที่ 1 ชำระให้ตรงเวลา เซ็นซะเอกสารนั่น แล้วห้ามบิดพลิ้วเพราะผมไม่ได้เป็นพวกล้อเล่น” “เริ่มเดือนหน้าโน้นได้มั้ยคะ เพราะนี่อีก 10 วันก็จะวันที่ 1 แล้วน้ำว้าคงหาไม่ทัน” “หาไม่ทันก็ขายตัวสิ ผมอยากนอนกับคุณใจจะขาดแล้ว” สิ่งที่หลุดออกมาจากปากนับแสนทำให้น้ำว้าได้แต่อึ้งพูดอะไรไม่ออก “ขายตัวสิ” นับแสนยันตัวลุกขึ้นยืนก่อนที่จะเดินมานั่งลงข้างๆ น้ำว้าพลางม้วนปอยผมเธอเล่นแล้วยื่นหน้าไปดมใกล้ๆ “หอมจัง ผมชอบกลิ่นตัวคุณที่สุด เมื่อคืนผมลองกับเด็กคนหนึ่งแต่กลิ่นตัวเขาไม่หอมเหมือนคุณเลย” คำพูดแต่ละประโยคที่หลุดออกมาจากปากนับแสนมันน่าขยะแขยงสิ้นดี มือเล็กๆ ปัดมือเขาออกไปจนพ้นตัว นับแสนกระชากแขนน้ำว้าจนเธอเสียหลักเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดเขา “ผมยินดีซื้อครั้งละ 50,000 บาทนะ คิดดูสิเรามีอะไรกัน 12 ครั้งเองคุณก็หมดหนี้แล้ว….บางทีถ้าคุณเด็ดพอแค่ครั้งเดียวผมก็อาจจะยกหนี้ให้คุณก็ได้นะ” นับแสนก้มซุกหน้าลงที่ซอกคอของน้ำว้าก่อนที่จะออกแรงสูดดมจนสุดแรง หยอกล้อจนร่างเล็กๆ สั่นเทา เมื่อน้ำว้าทนไม่ไหวอีกต่อไปเธอผลักเขาออกจนร่างใหญ่เสียหลัก “เพี๊ยะ อย่ามาทำแบบนี้กับน้ำว้าอีก น้ำว้าไม่ใช่อีตัวที่คุณเอาไม่เลือกหน้า” นับแสนหน้าหันตามแรงตบก่อนจะยกมือขึ้นลูบรอยที่เจ็บเหมือนมดกัด เขาหันหน้ามามองเหยื่อตัวน้อยที่ออกฤทธิ์ข่วนเขาด้วยความรู้สึกสนุก “คุณรู้ด้วยเหรอว่าผมชอบแบบไหน น้ำว้าของผม”