จนกว่ารักจะเต็มใจ

เมื่อรักแรก (ที่ไม่เคยลืม) กลับมายืนอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง เขาควรทำอย่างไร...ปล่อยผ่านหรือรื้อฟื้นความสัมพันธ์ที่จบไปแล้วขึ้นมาใหม่ ? ********************************************************* คำโปรย “คุณกำลังจะบอกผมว่าไม่เคยลืมเรื่องระหว่างเราอย่างนั้นใช่ไหม” ปลายนิ้วใหญ่ถือวิสาสะเชยปลายคางมนให้เงยมาสบตา ตรีวิศน์มองลึกลงไปในดวงตาหวานซึ้งของหญิงสาว สิรินดาในวันนี้ไม่ได้ต่างจากสิบสี่ปีที่แล้วเท่าไร เธอยังคงเปิดเปลือยทุกความรู้สึกผ่านแววตาให้เขาได้รับรู้ แต่สิ่งที่สะท้อนผ่านแววตาของเธอในตอนนี้ มันจะเชื่อได้สักแค่ไหนกัน เขาเองก็ไม่แน่ใจ “ใช่ค่ะ ซินไม่เคยลืม” “ทุกเรื่อง ?” “ค่ะ” คำตอบที่ได้ยินทำให้รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคาย “ผมควรดีใจใช่ไหมที่คุณยังไม่เคยลืมผม...” ถามพร้อมทอดสายตามองคนตรงหน้าไม่วางตา “ซินคงตอบแทนคุณเต็มไม่ได้” มุมปากของตรีวิศน์ยกขึ้น นัยน์ตาคมมองลึกเข้าไปในดวงตาหวานซึ้ง คิดว่าหลังจากคืนนี้เป็นต้นไป เขาคงต้องหาคำตอบกับเรื่องบางเรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจมานานนับสิบปีอย่างจริงจังเสียที