สามีระวังศีรษะท่านไว้ให้ดี

โปรย... เมื่อรินตื่นขึ้นมาในร่างของ ซวงไฉ่หง นางพบว่าตนเองทำสิ่งที่ไม่มีวันให้อภัยได้ลง—แบกหาม เจียเจ๋อตง ราชครูอำมหิตขึ้นเตียง! แม้ตอนนี้เขาสูญเสียความทรงจำ แต่เมื่อไรที่ความทรงจำคืนกลับ นางและตระกูลคงไม่รอดพ้นการล้างแค้นของเขา เพื่อเอาชีวิตรอด ซวงไฉ่หงต้องทำทุกอย่างให้เขาลืมความแค้นในใจ ทว่ายิ่งนานวัน นางกลับยิ่งหลงรักเขา แม้รู้ว่ามันไม่ควรจะเกิดขึ้น... เพราะเขานั้นไม่เคยคิดจะรักใคร ใต้แสงดาวพร่างพราว คำอธิษฐานของเขาและนางดังก้อง—คำหนึ่งเพื่อจดจำ คำหนึ่งเพื่อหลงลืม “ข้าไม่แม้แต่จะคิด หลังจากนี้เจ้าอย่าได้คิดนำเรื่องลูกขึ้นมาเอ่ยอีก สักวันข้ากับเจ้าต้องแยกจากกัน ถึงวันนั้นเราทั้งสองจะได้ไม่ต้องมีเรื่องติดค้าง” “คิดตรงกับข้าเลยเจ้าค่ะ ข้าเองก็ไม่ได้คิดมีบุตรกับท่านสักนิด ไม่เช่นนั้นจะรีบดื่มยาห้ามครรภ์หรือเจ้าคะ ไม่ต้องห่วงข้าไม่ปล่อยให้ตนเองตั้งครรภ์แน่ พอใจแล้วใช่หรือไม่ ปล่อยข้าเสียที!” สิ้นเสียงของซวงไฉ่หง เจียเจ๋อตงกลับยิ่งกดนางจมลึกลงไปกับเตียงตั่ง