หลอกมาให้รักในยุค 80 (เล่ม2/จบ)

****พระเอกคลั่งรัก**** ****จบแบบสุขนิยม**** หลังจากฉันคุยกับเจ้าระบบงี่เง่าได้ระยะหนึ่ง ฉันเริ่มคิดว่าฉันถูกมันหลอก เพียงแต่ฉันยังไม่รู้ว่ามันต้องการอะไรจากฉันกันแน่ “นายว่ายังไงนะ สุ่มงั้นเหรอ ระหว่างนาย...สุ่มกับฉันสุ่มมันต่างกันตรงไหน” เธอรู้สึกโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้ว อย่างนั้นเธอสุ่มเองก็ได้ไม่ใช่รึไง “คือว่า...ถ้าโฮสต์สุ่มเอง โฮสต์จะต้องใช้ชีวิตที่นั่นด้วยตัวเองทุกอย่างครับ” ผมหมายถึงโฮสต์จะไม่ได้รับความช่วยเหลือใดๆ จากทางระบบครับ แต่ว่าถ้าโฮสต์เลือกให้ระบบสุ่มเลือกนิยายให้ นอกจากโฮลต์จะได้รับสิทธิ์ ในการจัดการชีวิตของโฮสต์เองแล้วโฮสต์ยังจะได้รับปัจจัยสี่และสิทธิพิเศษอื่นๆ อีกมากมาย ตามที่โฮสต์ต้องการทุกอย่างครับ” “ว่าไงนะ ทำไมมันแตกต่างกันแบบนี้ล่ะ” เธอร้องเสียงสูงออกมา รู้สึกเหมือนถูกมันหลอก แต่ทำอะไรไม่ได้ “อภิสิทธิ์ที่ได้รับย่อมมาคู่กับภารกิจครับ” ระบบตอบ “ว่าแล้วเชียว” เธอนึกแล้วว่าไอ้ระบบงี่เง่านี่มันไม่ได้ใจดีขนาดนั้น “แล้วตกลงโฮสต์ตัดสินใจเลือกได้รึยังครับ” เจ้าระบบเอ่ยถามหาผลลัพธ์ “อืม นาย...ไม่สิ ให้ระบบสุ่มให้สักเรื่องแล้วกัน” เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย พูดอย่างกับว่าเธอมีทางเลือกแน่ะ “แล้วโฮสต์อยากเป็นตัวละครชายหรือหญิงครับ” เจ้าระบบเอ่ยถาม โดยไม่สนใจเพศสภาพเดิมของโฮสต์ที่ถูกมันล่อลวงแม้แต่น้อย “....ผู้หญิงอยู่แล้วสิยะ สวยๆ ด้วย แล้วก็....” ก่อนหัวจะปวดยิ่งไปกว่านี้ เธอจึงกัดฟันตอบออกไป ขณะที่เธอกำลังคิดว่าจะเพิ่มเติมอะไรอีก เธอก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้น ตื้ดดดดดด เสียงสุดท้ายของสัญญาณแห่งชีวิตเธอ... พอรู้สึกตัวอีกที ก็อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายแปลกหน้าในโพรงหญ้า ในสภาพย่ำแย่ที่ไม่อาจบรรยายออกมาได้ พร้อมกับถูกสายตานับร้อยคู่ที่มองเธออย่างดูถูกเหยียดหยาม