คุณหนูตัวร้ายกับองครักษ์หน้าเหี้ยม

นางร้ายกาจ เอาแต่ใจตัวเอง และนางงดงาม เขาเขาเข้มแข็ง เขาดุดัน และเขาเหี้ยมโหด สวรรค์นำพาทำให้คนที่ต่างกันสุดขั้ว โคจรมาร่วมทางกัน ความหฤหรรษ์จึงเกิดขึ้น *************** "ท่านองครักษ์เจ้าขา ท่านห้อยแท่งทวนไว้ข้างเอวด้วยหรือ ทั้งใหญ่ ทั้งยาว อื้ม" "เมาแล้วกร่าง ลวนลามข้า ถอยไป! สตรีไร้ยางอาย" *************** ตัวอย่าง “ข้าเพียงยืนอยู่นิ่ง ๆ เป็นเจ้าไม่ใช่หรือที่กระโจนใส่ข้า” “ฮ้า! ท่านว่าเช่นไรนะ กระโจน กระโจน ม่อลี่ หมายความว่าเช่นไร ข้านะหรือ กระโจนใส่เขา” หวังเสาเย่าอ้าปากกว้าง หันไปถามสาวใช้ที่ยืนอ้ำอึ้งไม่รู้จะพูดความจริงหรือโกหกเพื่อให้คุณหนูของนางสบายใจ “ใช่” เขาพยักหน้าพลางเอื้อมมือแตะกลางหน้าผากที่รู้สึกว่ากำลังปูดบวมขึ้นเล็กน้อย “ท่าน! ท่านต้องรับผิดชอบ” หวังเสาเย่าชี้นิ้วไปที่บุรุษที่ทำให้นางเจ็บตัว “รับผิดชอบในโทษฐานอันใดหรือ” เขายกมือข้างขึ้นกอดอก เอียงคอเล็กน้อย นัยน์ตาสีนิลจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความงุนงง “โทษฐานที่ยืนให้ข้ากระโจนใส่” “เจ้าช่างเป็นสตรีที่ประหลาดยิ่ง” ****************