ผนึกเทพแดนอสูร เล่ม 2 (จบ)
“เจ้าทำกระดูกเขาหักหรือ” จ้าวเฟยเยี่ยนหน้าตาตื่น เสียงที่ดังออกมาจากข้อมือชายผู้นั้นน่ากลัวยิ่งนัก “ไม่ถึงกับหักหรอก” คำว่า ‘น่าจะแค่ร้าว’ เขาไม่ได้กล่าวออกไป เพียงนิ่งคิดในใจเท่านั้น “ไม่เห็นต้องทำรุนแรงเช่นนั้นเลย” “ไม่ชอบให้ใครแตะเนื้อต้องตัวท่าน” จ้าวเฟยเยี่ยนได้ยินดังนั้นก็เหลือบตามองเขาอย่างเฉยชา คนที่แตะเนื้อต้องตัวนางมากที่สุดก็คือเขานั่นล่ะ ไม่ว่าจะสอนผ่าฟืน สอนตกปลาก็ล้วนต้องตัวนางทั้งสิ้น ไม่ว่าอากาศหนาวหรือป่วยไข้ เขาล้วนเคยสัมผัสหน้าผาก และมือที่ขาวซีดของนาง ยังจะมีหน้าไปว่าคนอื่น “เจ้าเองก็ด้วย อย่าแตะเนื้อต้องตัวข้าให้มากนัก” นางหรี่ตามองเขา “ก็ปกติท่านไม่ขัดขืนเหมือนเมื่อครู่ จึงคิดว่าท่านคงชอบ” 'จึงคิดว่าท่านคงชอบข้า' ใจอยากกล่าวคำนี้ แต่ความอยากกวนโทสะนางกลับมีมากยิ่งกว่า แนะนำจากนักเขียน นิยายเรื่องนี้มี 2 เล่มจบค่ะ เป็นแนวเทพเซียน ดราม่าหนัก ครบรส แต่อ่านจนจบคิดว่าไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ ขอบคุณนักอ่านทุกคนค่ะ