เมษาหวนรัก

เมษาปีนั้นพวกเขาจากลา เมษาปีนี้พวกเขาพบกัน ++++++++++++++++++++++++++++++++++ “น้ำมะพร้าวไหม?” เขายื่นถุงหิ้วที่ด้านในมีน้ำและเนื้อมะพร้าวมาให้ เมื่อมองออกไปก็เห็นรถขายมะพร้าวสดจอดอยู่ด้านหน้า “อือ” เธอรับมาดูด ความหอมเย็นของน้ำมะพร้าวอ่อนทำให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นไม่น้อย “อร่อยไหม” เมื่อคาดเข็มขัดเสร็จก็หันมามองหน้าเธอ “อร่อย” เมษาตอบ แต่คนตัวเล็กไม่ทันจะได้ดูดอีกอึก คนตัวใหญ่ก็ดึงถุงกลับไปแล้วดูดน้ำมะพร้าวจากหลอดเดียวกันกับเธอ “อืม...อร่อยจริงด้วย” “...” “ถือให้หน่อยสิ จะได้ขับรถต่อ” เมษาอ้าปากค้างมองคนหน้าตายที่ยื่นถุงน้ำมาให้ “เร็วสิ จะได้กลับบ้านไวๆ ไง” เพราะไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด เธอก็ได้แต่นั่งถือถุงหิ้วให้เขา แล้วคอยป้อนน้ำให้ตอนที่อีกฝ่ายเรียกร้อง เธอก็ไม่เข้าใจตัวเอง ว่าจะตามใจเขาไปทำไม “เธอไม่ดื่มบ้างเหรอ” เขาถามขึ้นหลังจากดูดน้ำไปหลายอึก จนเหลือเพียงก้นถุง “ไม่ล่ะ” เธอเบือนหน้าออกนอกหน้าต่าง ไม่ยอมหันมองคนถาม “แก้มแดงนะเนี่ย” พอถูกล้อเธอก็หันไปถลึงตาใส่นายวายร้าย “อายเหรอ ก็แค่ดูดหลอดเดียวกันเอง คิดอะไรมาก” “สกปรก” “แค่ดูดหลอดเดียวกัน เธอยังว่าสกปรก ถ้าจูบกันไม่ยิ่งกว่านี้เหรอ”