แค่ขอลองรักอีกสักครั้ง

"เข็มทิศเหรอ" เหนือหยิบพวงกุญแจขึ้นมาจ้องดูตรงหน้าแบบงงๆ "พวงกุญแจเข็มทิศเหรอ ก็น่ารักดีปกติเขาน่าจะซื้อพกติดตัวเผื่อไปเดินป่ากันมั้ง" "มีทิศเหนืออยู่ในเข็มทิศด้วยนะ" เหนือเลิกคิ้วงงกับสิ่งที่ฉันพูด "เหนือสำคัญนะ ขนาดคนหลงป่า ถ้าไม่มีเข็มทิศยังให้มองหาดาวเหนือเลย จะได้รู้ทิศว่าต้องเดินไปทางไหนต่อ" เหนือเงยหน้าจากเข็มทิศขึ้นมามองที่หน้าฉัน แววตาเขาวูบไหวเล็กน้อยเหมือนเขาจะเริ่มรู้ความนัยที่ฉันจะสื่อ "ขอบใจนะแพง" เหนือมองหน้าฉันในแววตาสื่อถึงความขอบคุณ "พวงกุญแจอันนี้ชอบมากเลย" เขาชูพวงกุญแจขึ้น แต่ฉันรู้ว่าคำขอบคุณเขาไม่ได้หมายถึงพวงกุญแจหรอก "แต่เราไม่ใช้นะ" "อ้าว ทำไมอะ" ไหนบอกชอบแต่ไม่ใช้คืออะไร "เราจะซื้อแต่ไม่ใช้เอง เราให้แพง" "ให้เราทำไมอะ" "เรามีเราที่เป็นทิศเหนือของตัวเองอยู่แล้วไง " เหนือพูด "แต่แพงยังไม่มี" แล้วชี้มาทางฉัน "เราซื้อให้ เอาไว้นำทางให้แพงไง ถ้าวันไหนรู้สึกหมดหวังหาทางออกไม่ได้ แพงจะได้มีเข็มทิศไว้นำทางไง หรือถ้าไม่อยากดูเข็มทิศ" เหนือหยุดพูดแล้วจ้องมองเข้ามาในดวงตาฉันก่อนที่จะชี้นิ้วไปที่ตัวเอง "เราก็จะเป็นดาวเหนือให้แพงเอง" ทำไมเขาน่ารักขนาดนี้นะ >< ---------------------------------------------------- "กลับมาทำไม!?" "ขอแค่คุณออกไปจากชีวิตผม อยากได้อะไร อยากได้เท่าไหร่ บอกมาเลย" ----------------------------------------------------- "รู้ไหมแพงแปลว่า เป็นที่รัก แปลว่า ของหวง ไม่ได้มีแค่ความหมายเดียวเหมือนที่แพงคิด" เสียงข้างหูกระซิบบอกฉันจากด้านหลัง "แพงเป็นของรักของเหนือ เป็นของหวง" ฉันรับรู้ได้ถึงวงแขนกว้างที่กอดกระชับฉันแน่นราวกับกลัวจะหลุดมือ "ใครบอกไม่รัก ไม่ต้องการแพงไม่เป็นไร แต่สำหรับเหนือทุกครั้งที่เรียกชื่อแพง แปลว่าเหนือกำลังบอกรักอยู่ และก็กำลังบอกด้วยว่าหวงมาก เข้าใจไหม?" "ตอนที่แพงเรียกชื่อเหนือก็แปลว่าแพงกำลังบอกรักเหนือเหมือนกัน ห้ามคิดว่าแพงไม่รักอีกนะ" "เชื่อแล้วครับว่ารัก เมื่อคืนก็บอกรักเหนือทั้งคืนเลย" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขา ทำให้ฉันฉุกคิดบางอย่างได้ "เหนือ!!!"