อ๋องหนิงเฉินที่ใครๆก็ต่างหมายปอง กลับหลงรักสตรีชาวบ้านธรรมดาที่มีคนรักอยู่แล้ว รักที่ข้าไม่อาจแตะต้อง ทำได้เพียงปกป้องนางจากเงามืด เป็นตัวร้ายที่นางหวาดกลัว เฝ้ารอวันที่นางเป็นอิสระ

เด็กน้อยที่เขาเก็บมาเลี้ยงในจวนวันนั้น สิบปีต่อมากลายเป็นหญิงงามที่ใครๆก็ต่างหมายปอง แม่ทัพเช่นเขาที่ไม่เคยเหลียวมองผู้ใด เหมือนกลับกำลังหวั่นไหวให้เด็กในบ้านเสียแล้ว

ตัวร้ายแล้วอย่างไร พระเอกแล้วอย่างไร ใช่ว่าหน้าตาดีแล้วจะมารบกวนชีวิตที่แสนสงบของข้าได้ “เป็นเพราะข้าถือคติที่ว่า…คนขยันอยู่ที่ไหนก็ลำบาก ความสุขของข้ามีเพียงเงินที่ไม่ต้องทำงานหนัก“

ซิงอีผู้จัดการดารานางเอกชื่อดัง พลัดตกจากที่สูงแต่เมื่อฟื้นขึ้นมา กลายเป็นขอทานซะงั้นด้วยความหิวจึงวางแผนแอบเข้าจวนคนอื่นแต่ใครจะรู้ว่าจวนที่เธอเข้ามาอยู่นั้นเจ้าของเป็นพวกโหดเหี้ยมอำมหิตและอารมณ์ร้าย

ลี่จูสาวออฟฟิตตกงาน เป็นคนขี้สงสารจึงช่วยซื้อสร้อยหยกของเก่าจากลุงข้างทาง เมื่อกลับบ้านมานอน พอเธอตื่นกลับเข้ามาอยู่ในร่างของซูเชี่ยว นางร้ายที่ใครๆก็ถอยหนี  ลี่หยางที่แสนเย็นชาจากที่ลี่จูเข้ามาอยู่ด้วยนิสัยที่เปลี่ยนไปซูเซียว  ทำให้เขาที่เย็นชามาตลอดกลับเปลี่ยนไป

สตรีมากมายเหตุใดกลับทำให้ข้าสนใจไม่ได้เท่ากับ โจวเฟิงชายหนุ่มที่แม้แต่กฎสำนักข้อเดียวก็ยังทำไม่ได้

แก้วกมล โดนแฟนและเพื่อนสนิทหักหลัง กะว่าจะไปเที่ยวเพื่อทำใจแต่กลับเกิดอุบัติเหตุลื่นตกเขา ทำให้ต้องเข้ามาอยู่ในนิยายที่พึ่งอ่านจบ แต่เดี๋ยวนะ! นี้ฉันมาอยู่ในร่างของตัวประกอบที่เป็นคนรับใช้ของพระเอก?