ไป๋อวี้หลัน เพราะหลงผิดรักท่าน จึงยอมโง่งม วางหมากให้ท่านนั่งบนราชบัลลังก์ ... จบสุดท้าย ท่านโยนโทษกบฎลงหน้าจวนข้า ต้องโทษประหารทั้งตระกูล เพียงเพราะท่านไม่อาจให้ข้านั่งเป็นหงส์เคียงบังลังก์ท่านได้