คนหนึ่งหนีจากรัก คนหนึ่งเฝ้าตามหารัก

เขาไม่ได้อยากหลอกเธอ แต่ความรักของเธอ...คือสิ่งเดียวที่จะช่วยคนรักเก่า เมื่อหัวใจที่มอบให้...คือของจริง แต่แผนการที่วางไว้...คือของปลอม เขาต้องเลือกระหว่างเธอกับคนที่เขาเคยรัก และเดิมพันคือชีวิต

เมื่อเขาจ้องมองเข้าไปในตาเธอ เขาเห็นอนาคต อนาคตที่มีเธออยู่เคียงข้าง แต่เมื่อมองลึกลงไปอีก เขากลับเห็นเงาอดีต อดีตที่มีม่านบางๆ กั้นเขากับเธอไว้

ใครบางคนกล่าวไว้ ว่า "ภาษารัก เป็นภาษาที่สวยงามที่สุด ไม่ว่าจะเอ่ยจากปากของคนชาติใดก็ตาม"

ผมยังเด็ก และร้องไห้ แต่ก็ยังจำได้ ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้น หายไป พร้อมกับคำที่เธอไม่เคยได้ยิน

เราฝ่าแสงราตรีหลังคืนพระจันทร์เต็มดวงไปตามถนนวิภาวดีรังสิต โดยผมไม่อาจล่วงรู้เลยว่า มันกำลังจะพาผมกลับไปรื้อตะกอนอดีตที่ยังค้างคาอยู่ภายในใจ