เมื่อความแค้นในชาติก่อน เป็นชนวนของความสูญเสียในชาตินี้ ธรรมชาติจึงรังสรรค์ผู้กล้า เพื่อจบความโศกาและเหล่าโอปาให้หมดสิ้น

‘โคตรน่ารัก’ คือคำที่ผมมักจะใช้บ่อยๆ เวลาเจอเขา ไม่ว่าจะตอนเขาทำงาน ยิ้ม นั่ง ยืน พูด หรือแม้กระทั่งนอน...

เคยได้ยินไหมที่มีคนเขาบอกว่า ‘ที่บ่นก็เพราะว่ารัก’ ก็เพิ่งจะมารู้ตัววันนี้นี่แหละว่าที่โดนทั้งด่าทั้งบ่นมาตั้งนาน ก็ดันกลายเป็นคนที่ ‘เขา’ รักแบบที่ตัวเองไม่เคยรู้ตัวแล้วนี่ไง

เกิดเร็วไปสิบสองปี ก่อนหน้านี้จะทำอะไรก็เสี่ยงคุกไปหมด แต่โชคดีที่โดนเทกันมาตั้งแต่ตอนนั้น ใช่แล้วล่ะ โชคดีนั่นแหละฟังไม่ผิดหรอก ถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่มารู้สึกดีต่อกันชนิดที่ว่าคิดถึงกันตลอดเอาตอนนี้

เคยจริงจังกับคำพูดในวัยเด็กของตัวเองกันบ้างไหม? แล้วถ้าเคย...มีคำไหนบ้างที่ยังจำได้จนถึงทุกวันนี้

ผมรักพี่ และผมก็อยากให้พี่รักผมตอบ ต่อให้ความรักนั้นจะเป็นเพียงความรักที่ 'รุ่นพี่มีให้รุ่นน้อง' ก็ตามที

เพราะชีวิตวัยรุ่นมันสั้น อยากทำอะไรก็จงทำ ความรักก็เช่นกัน วัยนี้น่าจะใจเต้นแรงที่สุดแล้ว

ความแตกต่างที่คอยเติมให้กันและกัน สิ่งที่เป็นบวกและติดลบในตัวเอง หากมันมาเจอกันก็อาจจะกลายเป็นค่าตรงกลางและความสมดุลที่ใครๆ ต่างค้นหา...

เดี๋ยวยิ้มตาม

แมวเอ๋ยแมวเหมียว รูปร่างนิดเดียวซนนักหนา ร้องเรียกเหมียว ๆ เหมียวไม่มา เคล้าแข้งเคล้าขาหน้าคะมำ

พฤษภาทมิฬกับคราบน้ำตาและความสูญเสีย - นิยายเรื่องสั้นอิงประวัติศาสตร์การเมืองไทยในปีพุทธศักราช ๒๕๓๕

กอดต่อมาคือตอนเขาร้องไห้ กอดถัดไปคือตอนเขาอยากได้กำลังใจ กอดที่จำได้ขึ้นใจ คือตอนขอเขาเป็นแฟน

ความรักก็ไม่เคยรู้จัก แต่พอได้มาทำโปรเจ็กต์เข้าสักครั้ง ดันได้แฟนเฉยเลย

รู้จักศิราณีมั้ยคะ พวกคนที่คอยแก้ปัญหาความรักให้กับคนอื่นน่ะ ตอนนี้น่ะฉันเป็นอยู่ แล้วก็ดันมีเด็กที่ไหนไม่รู้มาเอาปัญหาหนักอกมาเล่าให้ฉันฟัง แล้วดูซิ เรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันจะถอนตัวขึ้นมั้ยล่ะ