ลอยกระทงยังไงให้โลกจำ...ก็ลอยกระทงย้อนเวลาไปหาลูกชายนายห้างใหญ่แห่งกรุงศรีอยุธยาเลยสิคะสาว

อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงประหลาดโผล่ขึ้นมาจากคลองหน้าบ้านในสภาพเหมือนหมาตกน้ำในคืนวันมหาสงกรานต์ ซ้ำยังอ้างว่าตนเป็นเทพีสงกรานต์อีก เทพีที่ปลอมไปทั้งตัวเช่นนี้ น่าจะเป็นมิจฉาชีพมากกว่ากระมัง!

แค่เกิดมาพร้อมดวงกินผัว ทำให้ปานวาดถูกถอนหมั้นถึงสองครั้ง แต่ถึงกระนั้นหล่อนก็หาได้ยี่หระกับดวงชะตาไร้คู่ของตัวเอง ซ้ำยังยิ้มระรื่นยินดีที่โดนถอนหมั้นเอาเสียอีก คนจะไปก็ช่าง แต่สินสอดทองหมั้นไม่คืน!

เธอต้องตายเพราะยมทูตมือใหม่ทำซวย แต่ถ้าได้ร่างใหม่ที่ สวย ผอม รวย ฉันพอจะให้อภัยได้ แต่ไอ้เรื่องฟื้นมาแล้วแต่งงานกับคุณหลวงยุครัชกาลที่ 5 นี่ไม่ได้อยู่ในข้อตกลงนะเว้ย “เรื่องมีผัวข้าแถมให้” สมิงกล่าว

เมื่อวาระแห่งชาติ(นี้) ของแม่เลขาคือหาแฟนให้ได้สักที ไม่อย่างนั้นจะไปบวชชีให้รู้แล้วรู้รอดไป แล้วเจ้านายอย่างเขาจะเลือกเป็นพ่อสื่อ หรือจะเลือกเสียสละ ยอมเป็นวาระแห่งชาติ(นี้) ให้เธอซะเองดี

สัตวแพทย์ทั่วไปนะมันก็พอจะมีอยู่หรอก แต่สำหรับม้าแข่งมันต้องยิ่งกว่านั้น จะค่าตัวแพงแค่ไหนเขายอมสู้ แต่จะหาคนได้หรือเปล่านั้นต่างหากเรื่องใหญ่ แล้วยัยหน้าจืดจนซีดเหมือนคนป่วยนั่นจะไหวหรือเปล่า

งากำจัด เครื่องรางของขลังล้ำค่าจากงาที่หักกระเด็นของช้างป่าสองตัวที่ต่อสู้กันเพื่อชิงความเป็นใหญ่ แต่ใครจะรู้ว่า แท้ที่จริงแล้ว ของสิ่งนั้นไม่ใช่งาช้าง แต่เป็นกระดูกปั้นเหน่งที่ขโมยมาจากศพ!

ขึ้นชื่อว่าเป็นพรานใหญ่ผู้ไม่เคยมีประวัติเสียเป็นแสนแขนไม่ได้จับ แต่ถ้าเสียเงินเป็นล้านไปแล้วไม่ได้อะไรแม้แต่ฟีลแฟน ก็อย่ามาหาว่าใจร้าย

เมืองใหม่ก็สร้างแล้ว เรือนใหม่ก็มีแล้ว เหลือแต่เมียนี่แหละหนาที่ยังไม่มี แลนางบ่าวค้างเรือนนี่เล่า อายุปาเข้าไป 19 แล้ว ทำไมยังไม่ออกเรือนไปอีก หรือมันคิดจะอยู่ให้ข้าเลี้ยงไปจนแก่ตายคาเรือนเลยหรือไร!

คนขี้คุกอย่างแอนโทนี่ ริเวร่า ไม่ยี่หระกับเรื่องถูกคุมประพฤติหรอก แต่อย่าดูหมิ่นมาเฟียใหญ่อย่างเขาด้วยการส่งผู้หญิงแว่นหนามาทำหน้าที่นี้ มันหยามกันเกินไปโว้ย!

เมื่อทนายตัวร้ายโกหกว่าเป็นนักเขียนผู้อบอุ่น เจอกับสาวร้านขนมปังหน้าจืดที่ปิดบังว่าเธอเป็นตำรวจ พบรักช่วงพักร้อนครั้งนี้จึง "ดูไม่จืด" อย่างที่คิด

อุตส่าห์รัก อุตส่าห์รอ แต่พอเจอหน้ากันกลับจำไม่ได้ แล้วยังมากล่าวหาว่าเป็นโจร กักขังกันราวกับนางเอกจำเลยรัก ถึงไม่ตบแต่เผลอเป็นปล้ำแบบนี้ ฉันอยากจะขอคืนคำสัญญาวันละร้อยรอบ!

‘ใครเล่าจะไม่อยากได้รักคืนมา’ ยมทูตก็เช่นกัน

ฉันต้องไปอาบน้ำมนต์ล้างซวยกี่วัด! เมื่อผู้ชายที่พลั้งปากจีบเขาในคืนอกหักกลายเป็นเจ้านายใหม่ แล้วเมื่อพบกันอีกครั้งเขาสาปแช่งเธอให้เกิดเป็นลูกหมา 500 ชาติหากผิดคำพูด!

Side Story ของรักในรัตติกาล ที่นิยายจบแล้วแต่ความน่ารักของท่านเจ้าที่ไม่ยอมจบ ก่อเกิดเป็นความรักกับนักเขียน ที่กว่าจะรักกันได้พาเอาเหนื่อยทั้งคนทั้งเทวดา

เจอกันครั้งแรกก็หวั่นใจนิดๆ ผู้ชายอะไรหนอรอยยิ้มละมุนใจดีจัง แต่ถามอะไรก็ไม่พูด ถามชื่อก็ไม่ตอบ ตกลงจะนั่งยิ้มมองหน้ากันอยู่อย่างนี้เหรอ จะจีบ จะขอเบอร์ จะแอดเฟส ขอไลน์ ก็เอาสักอย่างซิเพ่!

ไหนว่าเบ้าหน้านี้ไม่น่ารัก ไหนว่าเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย ไหนว่าให้ตายก็จะไม่แตะต้อง ถ้าเกลียดขี้หน้ากันขนาดนั้นก็ถอนหมั้นไปเลยเซ่!!

วิศวัส บิน ซาเยฟ อัลนาจาฟ กำลังจะก้าวขึ้นรถเพื่อไปขึ้นเครื่องบินกลับบ้าน แต่อยู่ๆ ก็มีเจ้าสาวของใครก็ไม่รู้เปิดประตูรถเขา แล้วเข้ามานั่งตัวสั่น รองเท้าก็ไม่มี จะมีก็แค่เงิน1000บาทที่กำไว้เท่านั้น

เขาช่วยชีวิตเธอมาจากบนเรือนรกโดยบังเอิญ พาเธอไปหาหมอ แล้วโกหกคนทั้งโรงพยาบาลว่าเธอเป็นเมียเขา เขาสวมแหวนแต่งงานให้ หลอกเธอจดทะเบียนสมรส โดยที่เธอไม่รู้ว่าตัวจริงของบอดี้การ์ดคนนี้เป็นใคร

เขาพลาดเองที่รับฝากลูกสาวจากเพื่อนรัก แล้วยังต้องเล่นละครหลอกลูกเพื่อนว่าเป็นเจ้าหนี้ของพ่ออีก แต่อะไรไม่เจ็บใจเท่าเสียรู้ เสียท่า เสียเหลี่ยม ให้ไอ้เพื่อนรักที่หลงเชื่อมาตลอดว่ามันเป็นเซลล์ขายน้ำแร่