“คุณรัณขอมากเกินไปค่ะ เราสองคนเพิ่งกลับมาเจอกัน ความสัมพันธ์ในอดีตมันจบไปนานแล้ว ดังนั้น...สถานะเดียวที่ฉันให้ได้ในตอนนี้ก็คือ พ่อของมีมี่เท่านั้น”

“ฉันต้องการความช่วยเหลือ” “ผมไม่ใช่นักบุญ” “แต่คุณเป็นหมอ” “ผมรักษาคนป่วย ไม่ได้ช่วยเหลือใครพร่ำเพรื่อ และเท่าที่เห็น...คุณก็ดูปกติสุขดี”

"ผู้ชายในอดีตคนนั้นไม่ใช่ผัวค่ะ แค่เคยนอนด้วยกัน" "เจ็บนะ เจ็บจี๊ดเลย" รัชตะยกมือขึ้นมากุมหน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง

"เด็กคนนี้วาจะยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของพี่ หรือวาจะเลี้ยงเองแล้วให้พี่เป็นคนรับผิดชอบค่าเลี้ยงดูทั้งหมด เพราะยังไงเราก็ต้องหย่ากัน นั่นหมายความว่าการอยู่ด้วยกันแบบสามคนพ่อแม่ลูกไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน"

"ชุดเจ้าสาวราคาเจ็ดแสนเหรอ!" "ค่ะ" "ชุดแต่งงานบ้าบออะไรแพงโคตร!" "สั่งตรงจากปารีสค่ะ ฉันเลือกถูกที่สุดของร้านนี้แล้วนะคะประหยัดงบ เผื่อเหลือเราจะได้เอาเงินมาแบ่งกัน" "นั่นมันเงินผมไม่ใช่เหรอคุณ"

"ผมไม่โง่ให้ใครจับทำผัวหรอก!" "อย่าห่วงไปเลยค่ะคุณแสน เพราะฉันเองก็ไม่เคยอยากได้ผู้ชายชื่อศตวรรษเป็นสามี!" "นภัสสร!"

"โง่มากถึงขนาดไม่รู้เลยเหรอม่านไหม ผู้ชายเวลามันอยากเอาจนหน้ามืดน่ะ มันก็พูดได้ทุกอย่างนั่นแหละ" "คุณปราณ!"

"หนูยังไม่เคย....กับใครมาก่อนเหรอ"

"หนูทับไข่ฉัน" ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยความตกใจสุดขีด! "หนูทำไข่ท่านประธานแตกเหรอคะ!" คนถามไม่ถามเปล่าแต่ยังควานมือลงไปเสาะหาหลักฐานเพื่อตรวจสอบตามสัญชาตญาณ "อย่าบีบ!"

ก็แค่คนเมา ‘ได้เสีย’ กัน เพราะ ‘อารมณ์’ มันพาไป ‘โปรดรัก’ คิดว่าเรื่องมันจะจบลงแค่คืนนั้น แต่เธอคิดผิด เพราะสำหรับ ‘ปราบ ปิติกุล’ คำว่า ‘ผัวเมียคืนเดียว’ ไม่เคยมีอยู่จริง!

อิชย์ อัศวภูวดล VS อลิษา (โคแก่ 35 VS หญ้าอ่อน 21) “ตอนเย็นเราจะเล่นเสียวกัน”