ยินดีต้อนรับเหล่าลูกแกะแสนซนทั้งหลาย! หลงเข้ามาอ่านกันสินะครับ! ไม่เป็นไร.... ไรต์เจเนคนนี้จะเอ็นดูมอบความรักให้กับพวกคุณเอง....

"คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าผมเป็นใครหรือคิดอะไร..." ดวงตาสีเขียวมรกตเหลือบมองพวกเขาอย่างเชื่องช้ามุมปากเหยียดยิ้มดูเย้ยหยันและเย้ายวนใจ "รู้แค่ว่าผมคือมนุษย์ธรรมดาก็พอ..."

ผีเสื้อ ตัวแทนของคนที่ตายจาก แม้ปีกจะหักหรือตายอีกกี่ครั้ง ก็จะกลับมา....

เขาว่ากันว่าความรัก...ก็เหมือนสงคราม เริ่มง่ายแต่ยากที่จะหยุด ยิ่งมีเป้าหมายเดียวกันก็ยิ่งหยุดอยู่กับที่ไม่ได้

เมื่อถึงยามที่นภาต้องเรียนรู้เพื่อ [ปกป้อง] เพื่อนพ้อง

เบื่อชีวิตที่ไม่ได้รับความรักจากใครเลย....งั้นลองหลับตาพักสักหน่อย ลืมตาอีกทีอาจได้พบกับใครสักคนที่รอจะรักเราก็ได้!! (แต่เป็นโลกใหม่) ละนะ!!

" ความรักมันไม่ได้อยู่กับเพศไหนๆ--- มันอยู่ที่ว่า หัวใจต่างหาก...ที่รักใคร "

มือซ้ายจับเจ้าไว้ มือขวาจำต้องปล่อยเจ้าไป....

มันก็ไม่มีอะไรมากหรอก! แค่ตายแล้วเกิดใหม่แบบมึนๆงงๆมาเป็นเจ้าชายที่พวงสถานะไม่ค่อยดีมากนัก แต่เอาเถอะ!!! ผมจะตีบทแตกให้เอง! หลบไป! เจ้าชายริฮานน่าจะเดิน!!~

ในฤดูฝนนั้น...ผมและเขาเจอกันในสวนดอกเบญจมาศสีขาว ทุ่งดอกไม้อัปมงคลที่บริสุทธิ์....

'เพราะทุกคนรักผมมาก...พวกเขาจึงสร้างที่นี่ให้เป็นที่ๆมีแค่ผมคนเดียวเท่านั้นเพื่อปกป้องผมจากโลกภายนอกนั้น.....'

"ดอกไม้ที่บานได้ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายคือดอกไม้ที่หายากและงดงามที่สุด"ผมก็หวังว่าคำพูดของผมจะช่วยเตือนสติพวกเขาได้

จากหลังกระจกที่กั้นระหว่างคุณและผม เสียงหัวเราะในความเงียบงัน และจานสีที่ดั่งมายาโอบรอบกาย ความฝันนี้คือความจริงกี่ส่วนกันนะ?

เป็นบาทหลวงหรอ? มันก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่..... บาทหลวงชุดแม่เผ่าปีศาจ!อาชีพเจ้าของป่านรก! ขุ่นพระ!? นี่คุณคนสร้างคิดได้ไงกันครับ!!!?

เมื่อโลกที่เคยปกติไม่ได้ปกติอย่างที่เคย มนุษย์ถึงเวลาสูญสิ้น " จะฆ่าหรือโดนฆ่า จะเห็นแก่ตัวหรือจะยอมแบ่งปัน คิดให้ดีละ "

มาอ่านกันหน่อยนะครับ จำเป็นมากจริงๆ