กฎของผม ไม่รับคำสั่งใคร ไม่ชอบรวมกลุ่ม และที่เลวร้ายที่สุด เกลียดพวกงี่เง่าแบบคุณ เพราะมันน่ารำคาญ

“ช่างเป็นการรับวันใหม่ที่ร้อนแรงจริงๆ คุณภรรยา” “เหอะ! ใครเป็นภรรยาแก? ฝันกลางวันอยู่หรือไงกันเบียคุรัน”

All Tsuna ราชินีเคะที่โมเอะที่สุด หุหุ ทูน่ากินคู่กับอะไรก็อร่อย..เชิญเข้ามาชิมไปพร้อมกันได้ที่นี่

ในเมื่อพวกนายไม่ต้องการชั้น... ในเมื่อพวกนายกล้าหันอาวุธใส่ชั้น... ต่อไปนี้เราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกสถานะของเราคือศัตรูเท่านั้น พวกวองโกเล่!!

ไม่ว่าจะเป็นผีห่าซาตานตนใดที่ช่วยเหลือให้ผมกลับมาแก้แค้นพวกสวะเหล่านั้น ผมต้องขอบคุณจากใจต่อให้ผมต้องชั่วร้ายหรือเลวมากเท่าใด ผมสาบานว่าจะลากพวกมันลงนรกให้ครบทุกคน!!

“พี่ครับผมอยากได้ไอดีไลน์ของใครก็ได้ในกลุ่มของพี่ครับ”

ชื่อของผมคือ ซาวาดะ ซายะสึชิ เป็นลูกชายของ ซาวาดะ สึนะโยชิ บอลวองโกเล่รุ่นที่สิบ บอสที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของวองโกเล่

อยู่ดีดีร่างกายก็หดเล็กลง กลายเป็นเด็กเจ็ดขวบ แบบนี้ก็แย่ล่ะสิ

แกไม่รู้จักฉันงั้นหรอ ฉันเป็นนักธุรกิจชื่อดัง รู้แบบนี้แล้วที่ช่วยฉันต้องการรางวัลสินะ เป็นคนดังแล้วพี่ไม่ใช่คนหรือไง ของแบบนั้นใครจะไปสน

“หน้ากูเหมือนผัวมึงหรือไงมองอยู่ได้” “นมผมไม่มีตาหรือไงว่าผมหยิบมันอยู่” หมับ! ผมอ้าปากค้างเมื่อไอ้เถื่อนนั่นเลื่อนมือมาจับนมผมไม่ใช่นมในตระกร้าแต่เป็นน้องนมของผมเนี่ยล่ะ

เป็นเพราะสัญญารุ่นพ่อที่ทำให้ผมต้องมาพัวพันกับผู้ชายที่ผูหญิงทั้งหลายใฝ่ฝันอยากจะได้มาเป็นพ่อของลูกแถมยังต้องมารบราฆ่าฟันกับว่าที่แม่สามีในอนาคตอีก พ่อครับฟื้นจากความตายแล้สมารับผิดชอบแทนกรีนด้วยครับ

น้องพาย : อย่าเพิ่งหัวร้อนสุดหล่อ พี่ภู : กูเกลียดตุ๊ด น้องพาย : หยาบคายแต่เห็นว่าหล่อนะเลยให้อภัยอีกอย่างเคะน้อยกับตุ๊ดน้อยหอยสังข์มันคนละแผนกกันนะ ถ้าได้ลอง แล้วจะติดใจถึงนมไม่ฟูแต่รูโคตรฟิต

"ชั้นมีเรื่องจะคุยกับเธอ" "ผมก็มีเรื่องจะคุยกับคุณ" "ผม? เดี๋ยวนะนี่เธอเป็นผู้ชาย?" "ก็ไม่ได้บอกสักคำว่าเป็นผู้หญิง" นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ยทำไมเขาต้องถูกบังคับแต่งงานมิหนำซ้ำยังเป็นผุู้ชายสะอีก

อาคาอินุ : แน่ใจว่าเป็นคนไม่ใช่ลิง? คุซัน : เห้อ..ยัยหนูเรียกพี่ก็พอ คิซารุ :ปู่กับหลานเหมือนกันจริงละเน้อ ฟูจิโทระ : ถึงชั้นจะตาบอด แต่ก็ใช่ว่าไม่เห็น ลูฟี่ : พวกลุงมันน่าเบื่อ..

เมื่อบอสมาเฟียพบเจอขุนนางสุดชั่วร้าย และ เมื่อผู้พิทักษ์สายหมอกสุดแหลพบเจอกับพ่อบ้านสุดเสแสร้ง อะไรจะเกิดขึ้น ติดตามได้ในฟิคเลยจร้า...

"เป็นแค่ทาสอย่ามาทำปากดี "เขามองร่างตรงหน้าอย่างรังเกียจ..หึหึ..แกต้องชดใช้แทนพี่แก "แกมันน่าขยะแขยง"

“แกคือ ซาวาดะ สึนะโยชิ สินะ หึหึ วันนี้ตระกูลซาวาดะจะได้หายไปจากหน้าประวัติศาสตร์สักที”

ในวันนั้นวันแห่งโชคชะตาวันที่ชั้นไม่สามารถที่จะก้าวต่อไปได้อีกแล้ว วันแห่งฝันร้ายของชั้น...ทั้งๆที่ตัวชั้นตัดใจไปแล้วแท้ๆ แต่นายก็ไม่ทอดทิ้งขั้น...ชั้นจะตอบแทนนายด้วยชีวิตของชั้น...

"ช้นไม่ยอมยกสึคุงให้คุณหรอกคุณฮิบาริ" "เป็นแค่สัตว์กินพืชตัวเมียชั้นต่ำ ไม่มีอะไรที่ชั้นอยากได้แล้วไม่ได้"

"นี่มันเกิดบ้าอะไรกันเนี่ยทำไมชั้นถึงอยู่ในสภาพนี้" “คะ- คุณ- ฮิ- บา- ริ” “เกิดอะไรขึ้นเจ้าสัตว์กินพืช ทำไมแขนชั้นเป็นแบบนี้”