lightskywriter

ตั้งใจจะไปสารภาพรักเพื่อที่จะได้เป็นแฟน แต่ไหงถึงได้สามีกลับมาล่ะคะท่านผู้โช้มมมมมมม >[]<

ต้องรอให้ผมผ่าคลอดคุณก่อนรึไงคุณถึงจะยอมรับว่าเด็กในท้องคุณน่ะเขาเป็นลูกของเรา!

ชีวิตการเป็นเด็กฝึกงานของ “นับแต้ม” เหมือนจะไม่ง่ายซะแล้วในเมื่อคนประเมินการฝึกงานคือแฟนเก่าที่ตัวเองดันไปบอกเลิกนี่ซิ งานนี้แขวนพระองค์ไหนก็เหมือนจะไม่รอดเพราะ ”เจ้า” กรรม ”ไนล์” เวรเขาแรงจริงๆ ค่า

ผู้ชายอะไร๊! ปากก็เสีย นิสัยก็ใช่ว่าจะดี แถมยังชอบมองคนที่ภายนอกอีก ระวังไว้เถ๊อะะะ ระวังจะตกหลุมรักฉันเข้าสักวัน ฮ่าๆๆๆๆ

พี่จะเป็นเมียใครกี่คนก็ได้! แต่เราต้องเป็นเมียพี่เพียงคนเดียวเท่านั้น จำ!!

'ปภพ' คนที่กลัวสิ่งลี้ลับที่สุดในโลกกลับต้องมาเห็นวิญญาณ(?)ที่ไม่รู้อะไรเลยนอกจากชื่อของเขา!

เพราะวางแผนที่จะใส่ยาถ่ายลงไปในน้ำให้พี่ ม.6 ดื่มจนถูกพี่ตินจับได้ งานนี้ระวังให้ทุกข์แก่ท่าน รักนั้นจะถึงตัวนะจ๊ะ

อะไรนะ! ไม่ชอบคณะผมงั้นเหรอ? อย่าปากเสียให้มันมาก เดี๋ยวพ่อขุดหลุมฝังกลบโบกปูนทับเลยแม่ง

ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตามจูบพี่เขานะ แต่ฉันกำลังตามความโชคดีของฉันที่หายไปต่างหาก มามะ...มาให้ลูกแก้วจูบซะดีๆ >3<

พี่ว้ากคนนั้นถ้ายังไม่เลิกใจดี น้องปีหนึ่งคนนี้จะแหกกฎแล้วนะ!

เมาหัวราน้ำยังไม่พอดันเรื้อนไปนอนห้องคนอื่นอีก แถมเจ้าของห้องคนนั้นก็ดันเป็นอาจารย์ของตัวเองอีกนี่สิ ฮือออ แม่จ๋า...ช่วยข้าวแกงด้วยนะคะ T[]T

ไม่มีใครบอกรึไงว่า ‘เป็นผู้ชายอย่าขี้อ่อย’ โดนจับปล้ำขึ้นมาจะวิ่งโร่ไปฟ้องตำรวจไม่ได้นะโว้ยอิแมนแอ๊บตุ๊ด!

แหม....ใช่ว่าคู่หนุ่มวิศวะกับนายแพทย์จะมีแค่ในนิยายวายสักหน่อย! ไอ้แจ้คนนี้นี่แหละจะมีแฟนเป็นว่าที่คุณหมอผู้แสนดีให้ได้ แต่ทำไมถึงเล่นตัวขนาดนี่เนี่ยยย แจ้จะไม่ทนขอปล้ำเลยละกัน เอ้ย!!

ถ้าฟ้าต้องเสียตัวอีก ฟ้าต้องได้ใบจดทะเบียนสมรส!

คนที่ปากดีปฏิเสธฉันไปเมื่อสิบปีก่อน ตอนนี้กลับมาเสนอหน้าอยากจะแต่งงานกับฉันนี่นะ? เพื่อที่จะลุแก่อำนาจแม้จะต้องคุกเข่าทั้งสองข้างก็ยอมทำอย่างไม่อิดออด รนหาที่ขนาดนี้ชาตินี้ก็อย่าหวังว่าจะได้หย่ากันเลย

ก่อนจบปี 4 ไอ้หวานคนนี้ต้องเซย์กู๊ดบายเวอร์จิ้นให้ได้!

'หน้ามันนิ่งแต่มือมันไม่นิ่งเลยว่ะ จ้องตาขนาดนี้ก็ยังไม่หลบอีก เอาไงดีอาเฟิ่ง จับเด็กมันมาจูบเลยดีมั้ยวะ?'

ความทรงจำที่ฟื้นคืนมาทำให้เจ้าเอยตาสว่างและค้นพบว่าที่ผ่านมาเธอเข้าใจ 'สามี' ตัวเองผิดมาตลอด !

เมื่อเขาไม่ได้เห็นเธอเป็นน้องสาวข้างบ้านได้อีกต่อไป ปฏิบัติการอ่อยนิดถอดหน่อยจึงได้เริ่มขึ้น...ฮิฮิ :)