- 258
- 76.47K
- 312
- 5.0 (3)
‘แง้งงงงงงงงงง ไม่อยากเกิดเป็นคน อยากเกิดเป็นหมา อยากร้องเอ๋งๆ อยากกินแซลมอน อยากนอนซุกพรม อยากมีคนเกาพุงให้ แง้งงงงงง’
‘แง้งงงงงงงงงง ไม่อยากเกิดเป็นคน อยากเกิดเป็นหมา อยากร้องเอ๋งๆ อยากกินแซลมอน อยากนอนซุกพรม อยากมีคนเกาพุงให้ แง้งงงงงง’
ในเมื่อได้เกิดมาในโลกใหม่แล้วก็อยากแสวงหาความชิว แล้วก็ดันเป็นคนชอบทำอาหารเสียด้วย งั้นโลกนี้ทำอาหารสุขภาพขายแล้วกัน มันจะได้ชิว! หรือเปล่านะ?
นาวาชอบกินของอร่อย แต่อาหารไม่อร่อยเลยชอบทำของไว้กินเอง แต่ไหนเลยว่าความอร่อยนั้นจะตกรูมเมทบางคนได้
เมื่อระบบถูกส่งมาเกิดใหม่แทนวิญวิญญาณปกติ และวิญญาณปกติเข้าไปอยู่ในรูปแบบระบบแทน แถมยังถูกส่งไปยังโลกที่มีทั้งจอมเวททั้งหมอผีอีกต่างหาก ความวุ่นวายมันจะไปสุดที่ตรงไหน เพราะร่างที่ไปอยู่ดันเป็นจอมเวท!
ณ ร้านค้าเล็กแห่งหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ภายในตรอกเล็กๆที่ไม่มีผู้คนสนใจ มีบุรุษหนุ่มรูปร่างบอบบางที่สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าผู้หนึ่งกำลังเอนตัวนอนอยู่บนเก้าอี้นอนตัวโปรดที่ทำจากหวายแท้คุณภาพดี
“บทลงโทษของมึง…คือจบลงที่เตียงของกู ลูกพีช”
(เดี๋ยวเข็มทิศคนนี้จะช่วยนำทางพาทิศเหนือออกไปจากความเจ็บปวดนี้เอง)
'พาฝัน'ได้ทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่ตัวเองชื่นชอบ เขาอยู่ในร่างของตัวประกอบที่ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่มีบทบาทมากนัก แต่เจ้าตัวกลับแต่งงานและมีสามีเป็นถึงคุณพระรองที่เขายกให้เป็นตัวละครสุดโปรดนี่น่ะสิ!?
เจิ้งเจินเจิน ผู้ที่ไม่มีโชคได้ข้ามกาลเวลาไปยังอดีตอีกทั้งยังได้บรรทึกเล่มหนึ่งติดตัวไป ที่แห่งนั้นเขาได้เจอกับคนรู้ใจมากกว่า 'หนึ่ง' ด้วยมีกฎต้องห้ามบางอย่างจึงทำให้เจินเจินไม่สามารถอยู่ที่นั้นได้
https://www.pinterest.com/pin/795940934156922249/ แหล่งภาพ
ผมถูกจับเข้ามาอยู่ในรังของพวกแวมไพร์สุดโหด วิธีเดียวที่จะเอาตัวรอดได้ก็ต้องเกาะขาใหญ่เอาไว้ให้แน่น แต่ขาใหญ่ที่ผมไปขอพึ่งใบบุญ กลับเป็นสุดโหดที่กินดุกว่าใคร !!
"อย่าทำเกินหน้าที่เพราะนายไม่มีทางแทนที่เขาได้" :: ซินหยาง "คนในใจก็คือคนในใจ ส่วนคนนอกใจไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่มีทางเป็นคนในใจได้อยู่ดี" :: หลิวฟาง
เรียก "แบร์" มันน่ารัก ส่วนตัวผมไม่ชอบให้ใครเรียก ยกเว้นไว้คนนึง ที่ตามตื้อให้เรียกอยู่ทุกวัน ยิ่งเรียกตอนอยู่ในห้องสองคน ผมยิ่งชอบ
แค่เก็บไอ้หมาโบ้จากข้างถนนมาเพราะสงสาร...ใครจะไปคิดว่ามันจะกลายเป็นหนุ่มหล่อที่จ้องเคลมกันแบบนี้เล่า
ได้เกิดใหม่ทั้งที เหตุใดจึงไม่เกิดใหม่เป็นคุณชายผู้สูงศักดิ์ ไยต้องเกิดเป็นคุณชายผู้อาภัพกลายเป็นคนขอทานด้วยเล่า โธ่! ชีวิต ช่างบัดซบเสียจริง
ชาติที่แล้ว ข้าสละชีวิตเพื่อช่วยโลก แต่ผู้กล้า...คนรักของข้ากลับฆ่าล้างโลกแทน! "หากเจ้าสละชีวิตเพื่อพวกมัน ข้าก็จะฆ่าพวกมัน"
จากสนองความต้องการแค่คืนเดียว กลับติดใจจนอยากรับเลี้ยงไว้ข้างกาย มันไม่ใช่แค่ความปรารถนาเพียงชั่วคืน แต่เป็นรักที่ไม่มีวันดับ ไฟแห่งความปรารถนาที่เคยเก็บซ่อนไว้กลับลุกโชนขึ้นอีกครั้ง
คำสาบานที่ยังไม่ถูกสะสางกำลังจะคร่าชีวิตของคนทั้งตระกูล ทางรอดสุดท้ายคือ 'ภาคิน' ต้องตามหาผู้พิทักษ์ในตำนานที่ดอยม่านหมอกคำ แต่เขากลับพบ 'เหนือ' ชายหนุ่มปริศนาผู้กุมความลับบางอย่างเอาไว้
“ถ้าจะกระจอกขนาดนี้ อย่าเป็นเลย คนในวงการบันเทิงน่ะ” พูดไม่พอ ยังมีการเดินกระแทกไหล่มาอีก! ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฟ้าก็ได้บันดาลให้ผมเป็นศัตรูคู่ปรปักษ์กับผู้ชายคนนี้!!!
ถึงได้รับตำแหน่งเป็นชายา...แสนไร้ค่าเมื่อท่านไม่ใส่ใจ
