- 28
- 1.71K
- 2
- 0 (0)
ในเมื่อบิดามิหามารดาใหม่ให้เสียที วงศ์แก้ววัยสี่ฝนผู้นี้จึงต้องยื่นมือเข้ามาเลือกสรรด้วยตนเอง
ในเมื่อบิดามิหามารดาใหม่ให้เสียที วงศ์แก้ววัยสี่ฝนผู้นี้จึงต้องยื่นมือเข้ามาเลือกสรรด้วยตนเอง
"แม่…เลิกรักพ่อได้ไหม"คำขอจากลูกคนหนึ่ง ที่อยากเห็นแม่มีความสุข…สักครั้งในชีวิต
ลิขิตแห่งโชคชะตานำพาหญิงสาวจากโลกปัจจุบัน พลัดหลงไปสู่ดินแดนอียิปต์โบราณ พบรักกับฟาโรห์หนุ่มผู้เกรียงไกร และเข้าไปพัวพันกับสมรภูมิแห่งรักและแค้น ที่จะตามเธอไปในทุกชาติภพ โดยมีกาลเวลาขวางกั้น
สิ่งเดียวที่ผิดพลาดคือปล่อยให้ผู้ชายร้ายกาจเข้ามาในชีวิต... เมื่อต่างคนต่างไปเขากลับทิ้งของขวัญล้ำค่าเอาไว้ให้เธอ (แจสเปอร์ - คณิศรา - แคสซี่)
ช่วงเวลาแห่งความตาย...เขาผ่านมาแล้ว ช่วงเวลาแห่งการรอคอย...เขาผ่านมาแล้ว เหลือช่วงเวลาแห่งความสุข...เขาจะได้ผ่านสัมผัสมันหรือไม่ มันอาจมี หรือไม่มี...ไม่มีแม้กระทั่งฝัน
"มรดกที่ผมได้ไม่ใช่เงินสด ไม่ใช่ทองคำ แต่เป็นร้านอาหารตามสั่งโทรมๆ กลางดงตึกระฟ้า... กับหนี้สินและสกิลทำอาหารที่เป็นศูนย์!"
แล้วคุณจะรู้ว่ามีผมมันดีกว่าอยู่คนเดียว…
“อาม่าอายุมากแล้ว บอกว่าอยากเห็นพี่มีลูกก่อนตาย ถ้าพี่ช่วยเธอได้ ก็แต่งกับพี่ แล้วคลอดเด็กให้พี่คนหนึ่ง ตกลงไหม”
เธอต้องแต่งงานเพื่อล้างหนี้ เขาจำต้องรับเมียไร้ค่าไว้เพราะโดนบังคับ แต่อย่าหวังว่าการแต่งงานครั้งนี้จะเป็นสุข “ไม่ต้องคิดฝันว่าฉันจะเอาผู้หญิงสกปรกอย่างเธอทำเมีย”
"ไปให้พ้นหน้าฉันสิ กลับไปยังที่ที่เธอมา เห็นแล้วมันรำคาญลูกตา!" แล้วหนูจะไปไหนได้ แม่ก็ผลักไสมาอยู่ที่นี่ ไหนจะไม่รู้จักใคร แต่ไหนเป็นพี่เสียเองที่ไล่หนูกัน
หาาาา อัยการหนุ่มสุดหล่อ คือพ่อยัยหนูพุดดิ้งเหรอ!
"ถึงชาจะตายแล้วเกิดใหม่อีกสักกี่ครั้ง ชาก็ไม่ได้อยากเป็นเมียคุณสักครั้งเดียว จำใส่สมองกลวง ๆ ของคุณเอาไว้เถอะ!"
เป็นเรื่องราวของเมลิสสานักเรียนไทยไปเรียนต่อที่ต่างประเทศกับคนรัก แต่ถูกขายให้กับเจ้าของผับดังโดยไม่รู้ตัวเพราะคนรักติดการพนันงอมแงม เจ้าของผับเห็นรูปปุ๊ปก็หลงรักปั๊ป เลยคิดจะเก็บเธอไว้เสียเอง
เธอคือ นางโชว์ห้านาทีที่ใจพังหวังรักแท้แต่เป็นได้แค่เงา ส่วนเขาคือ ชายที่เพียบพร้อม รู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องใจของตัวเอง ความรักของพวกเขาจะรอดไหมถ้าสองใจ...ยังเต้นคนละจังหวะ!
"ถ้าย้อนเวลากลับไปได้... เราจะไม่หลบหลังม่าน เราจะไม่วิ่งหนี และเราจะรักษาสัญญานั้นไว้ให้ดีที่สุด"
ผมไม่ใช่ผู้ชายที่อ่อนโยนเสมอไป บางครั้งก็ไม่เบาเลย ผมชอบตรึง ชอบท้าทาย ชอบเห็นคุณหมดแรงต่อหน้าผม
“พี่กันต์ช่วยเป็นตุ๊กตาหมีให้แฟร์ชั่วคราวได้ไหม” นี่คือการขอความช่วยเหลือครั้งสุดท้ายจากเธอ แต่เขากลับปฎิเสธเธออย่างไม่ใยดี
เมื่อเธอหลุดมาอยู่ในโลกคู่ขนานที่เหมือนกับในนิยายที่เธอเคยอ่านและเมื่อในความเป็นจริงราวเรื่องดันกลับตาลปัตรไม่เหมือนที่เธอรับรู้มาเลยสักนิด ‘วีริน’ ไม่ใช่นางเอกดาวรุ่งแต่ดันเป็นนางเอกดาวร่วง!
หอมกลิ่นเนื้อนาง...กลางสวนรัก...
"คุณไม่ชอบฉันก็ไม่เป็นไร หลับหูหลับตาเอากับฉันก็พอ" "เธอจะมาให้ฉันกิน ก็ต่อเมื่อเธอต้องการเงินงั้นเหรอ" "..." "เธอเสนอตัวมาเป็นเด็กฉันเองนะ
คนหนึ่ง...พยายามหายไป เพื่อสร้างเกราะป้องกันตัวเอง แต่อีกคน...พยายามหาสิ่งที่หาย เพื่อเติมชีวิตให้สมบูรณ์
