“เสียงปีกในรัตติกาล คือมรณกรรมที่ไม่มีใครหลีกพ้น”

หนีซอมบี้ในโรงเรียน เมื่อเคารพธงชาติกลายเป็นลานประหาร ไร้ปืน มีแค่ ไม้ง่ามลูกเสือ กับ ไม้เรียวครู กันต์และแก๊งเด็กเกรียนต้องงัดเก้าอี้เลคเชอร์และไม้กวาดมาสู้ตายในตึกปิดตาย ระวังเพื่อนข้างๆ จะหิวตับคุณ

ในประวัติศาสตร์ของการเริ่มต้นแผ่นดิน มีบันทึกหนึ่งที่ถูกฉีกออกจากหน้าประวัติศาสตร์อย่างจงใจ เรื่องของหน่วยงานโบราณที่ ไม่มีใครกล้าเอ่ยชื่อ หน่วยงานซึ่งว่ากันว่าไม่ได้มีแค่หน้าที่ ดูแล ประชาชน...

วันคืนกักขังหัวใจอันร้าวรานไว้ในเรือนไม้ที่เธอแสนชิงชัง บทเพลงที่แสนสุขกลับกลายเป็นโซ่ตรวนที่รึงรัดเธอไว้ให้แน่นหนายากจะสลัดหลุด คนรักผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างกลับทอดทิ้งไปราวกับสิ้นเสน่หา คงเหลือไว้เพีย

“เนเกรนไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวหรอกนะ ถ้าฉันเป็นนายฉันจะหันหลังให้เนเกรน”

มนุษย์ถูกทิ้งไว้บนดาวที่พื้นผิวคือทะเลลาวา ทางรอดเดียวอยู่ใต้น้ำ เรือดำน้ำกลายเป็นบ้าน สนามรบและโลงศพ เมื่อสิ่งมีชีวิตยักษ์เริ่มล่า มนุษย์จึงต้องดิ้นรนในห้วงลึกที่ไม่มีใครมาช่วย และ ดิ้นรนมีชีวิตรอด

“บางครั้ง… การรอดจากความตาย ไม่ได้หมายความว่า “ชีวิตจะกลับมาเหมือนเดิม”

ซูซ่านในร่างมิเกลลืมตาขึ้น ดวงตาสีแดงก่ำที่ส่องสว่างอยู่ในความมืดไม่รู้ว่ากำลังคิดสิ่งใดอยู่ ไม่นานร่างผอมเพรียวบางก็ลุกขึ้นนั่งสบตากับร่างโปร่งแสง

รวบรวมเรื่องสยองขวัญหรือตำนานพื้นบ้าน อาจจะมีการแต่งเองบางเรื่องบางเรื่องก็เอามาจากสื่อบันเทิงอื่นเช่น YouTube และอื่นๆ

"คำสาปผีถ้วยแก้วและบาปที่ถูกซ่อน กำลังกลับมาทวงคืนในวันที่ 25 มินจะช่วยสกายหนีพ้นเงาแค้นได้ไหม? หรือสุดท้ายชะตากรรมจะพิพากษาให้ตายทั้งเป็น"

ในเมืองหมอกที่ความจริงผุกร่อน ชายคนหนึ่งใช้เพียงเหตุผล ปากกา และไฟฉาย ไล่ล่าเงาที่ไม่มีชื่อ ทุกคดีคือบันไดสู่กฎข้อสุดท้ายของโลกใบนี้ เมื่อศพไร้ประวัติโผล่กลางตรอกที่กล้องวงจรปิดมองไม่เห็น และพิธีกรรม

รวมเรื่องสั้นที่อยากให้เก็บเอาไปฝันร้าย

เมื่อโลกไม่ต้องการลุง พยายามจะลบลุงออกไป แต่ลุงไม่สนไม่แคร์โลกจะทำอะไรลุงได้ แต่ถ้าโลกมาลบคนที่ลุงแคร์ ลุงยอมไม่ได้

เมื่อการระบาดปริศนาถล่มโรงเรียนตอนเที่ยงวัน แอลและเพื่อนต้องหนีเอาชีวิตรอดจากฝูงซอมบี้ พร้อมไปในวินาทีแรกของหายนะ

ในศตวรรษที่ 22 ได้เกิดเรื่องน่ากลัวขึ้นที่ [คฤหาสน์ยอร์ต้า] บ้านของอัครเศรษฐี [เวอร์โก ดูแมร์] ที่เหล่าแขกเหรื่อผู้มาเยือนมากมาย จะต้องหาทางรอดชีวิตไปด้วยกัน กับเรื่องราวที่พร้อมหักมุมได้ตลอดเวลา

"ท่ามกลางซากศพที่เดินได้ ผมคือ 'คนเป็น' ที่จะไม่ยอมหยุดหายใจ ในวันนรกแตกนี้... กฎเหล็กมีเพียงข้อเดียวคือ 'ฉัน-ต้อง-รอด'!"

ชีวิตของหลายๆคนนั้นมักจะเป็นชีวิตที่มีความสุข มีครอบครัวที่อบอุ่น มีเพื่อนเล่นมากมาย เเต่!เด็กสาวที่กำลังจะเล่าต่อไปนี้เธอจะไม่ได้พบกับความสุขเลย