- 68
- 29.14K
- 13
- 0 (0)
"ต่อจากนี้ไม่ว่าเรื่องระหว่างเราจะเป็นยังไงก็ตาม ห้ามพาลูกหนีไปไหนอีกเด็ดขาด จำเอาไว้ด้วยว่าเธอไม่มีสิทธิ์พรากพ่อพรากลูก!" "รองก็ไม่ได้อยากพรากพ่อพรากลูกหรอกค่ะ ถ้าคุณไม่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก"
"ต่อจากนี้ไม่ว่าเรื่องระหว่างเราจะเป็นยังไงก็ตาม ห้ามพาลูกหนีไปไหนอีกเด็ดขาด จำเอาไว้ด้วยว่าเธอไม่มีสิทธิ์พรากพ่อพรากลูก!" "รองก็ไม่ได้อยากพรากพ่อพรากลูกหรอกค่ะ ถ้าคุณไม่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก"
"จำเอาไว้ว่าผู้หญิงที่ฉันรักคือนิชา ส่วนเรื่องคืนนั้น...มันก็แค่ความผิดพลาด" "ปาล์มรู้ค่ะ ว่าถ้าคุณไม่เมา เรื่องของเราก็คงไม่เกิดขึ้น"
"พูดอย่างกับว่าพี่อยากมีลูกกับเธอนักแหละ ก็แค่เด็กที่เกิดจากความผิดพลาด ...บอกตรง ๆ เลยนะ พี่ไม่ได้รู้สึกรักลูกในท้องของเธอเลยสักนิด"
"ต่อไปนี้ถ้าผมสั่งอะไรคุณก็ควรทำตาม แล้วไม่ต้องกลัวนะว่าผมจะปล้ำ เพราะว่าผมรังเกียจผู้หญิงอย่างคุณยิ่งกว่าแมลงสาบเสียอีก" พอเมียหอบเสื้อผ้าหนี... "ผมไม่หย่า! กลับบ้านกับผมเดี๋ยวนี้เลยนะมะปราง"
"ถ้าคิดจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวจริง ๆ ทำไมถึงไม่หนีไปจากพี่ตั้งแต่ตอนที่ลูกยังอยู่ในท้องเลยล่ะ ...เลิกงี่เง่าได้แล้ว เด็กที่เธอคลอดออกมาเป็นลูกที่มีพ่อนะ"
"ต่อจากนี้...ไม่ว่าเรื่องระหว่างเราจะเป็นยังไงก็ตาม ห้ามพาลูกหนีไปไหนอีกเด็ดขาดเพราะที่นี่คือบ้านของพวกเขา จำเอาไว้ด้วยว่าเธอไม่มีสิทธิ์พรากพ่อพรากลูก!"
ธีรัตม์จำใจแต่งงานกับธนิฐาตามคำสั่งของผู้ใหญ่ หลังจากคืนเข้าหอ เขาก็พาเจ้าสาวมาทิ้งไว้ที่บ้านบนเกาะกลางทะเล และไม่เคยมาสนใจไยดี จนกระทั่งความลับนี้ล่วงรู้ถึงหูคุณปู่ ธีรัตม์จึงจำใจกลับมาทำหน้าที่.....
สำหรับเขา เธอก็แค่ผู้หญิงเน่าๆ หน้าด้าน ร่านรัก น่ารังเกียจ น่าฆ่าให้ตาย! ..จะมีไหม วันที่เขามองเธอด้วยหัวใจ ไม่ใช่แค่..หางตากับอคติ!
"ป๊าบอกแล้วใช่ไหมว่าแกไม่มีสิทธิ์ อย่าเข้าใกล้มะยมอีก เพราะต่อจากนี้...มะยมคือน้องสาวบุญธรรมของแก ส่วนเด็กในท้องก็ให้คิดเสียว่าเป็นหลาน !"
"คุณจิระ !" "พี่คิดถึง คืนนี้ขอนอนกอดมะยมกับลูกได้ไหม"
"ไปต่อกับฉันได้ไหม" เขาถามตรง ๆ อย่างไม่กลัวว่าเธอจะโกรธ "คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายขนาดนั้นเหรอคะ"
"ผมไม่เคยมองว่าเพชรเป็นของเหลือเดนจากใครหน้าไหนทั้งนั้น ...อย่าดูถูกเธอให้ผมได้ยินอีก" --- "แล้วเราจะได้รู้กันว่าคุณจะอภัยให้ผมก่อนตายหรือเปล่า" นิยายเรื่องนี้มีพระเอกนางเอกสองคู่นะคะ
"อยากใช้นามสกุลของฉันไหม" "คุณวิชญ์เมามากแล้วนะคะ" "ฉันถามว่าเธออยากใช้นามสกุลวิริธำรงรึเปล่า" "คุณวิชญ์จะทำอะไรหนู!" "ถ้าฉันจดทะเบียนสมรสกับเด็กอายุสิบเก้าอย่างเธอ..."
"ฉันไม่เคยคิดจะรักเธอ จำไว้ว่าเธอมันก็แค่ตุ๊กตามีชีวิตที่ฉันซื้อมาเล่นสนุกบนเตียงเท่านั้น ...ผู้หญิงที่เงินซื้อได้ ไม่มีใครคิดจริงจังด้วยหรอก"
"เอายาแก้อักเสบด้วยนะครับ" "ยาแก้อักเสบไม่ต้องนะคะ" "ไม่ต้องอายหรอกน่าใบตอง จะได้หายเจ็บตรงนั้นไว ๆ ...สรุปคือเอานะครับ" บวรภัคยืนยันว่าต้องการซื้อยาแก้อักเสบพร้อมกับยาคุมฉุกเฉิน
"พี่อยากมีลูกอีกสักคน เกดเลิกคุมกำเนิดนะครับ" เขาคิดว่าหากเธอท้องลูกอีกคนแล้วจับได้ว่าเขามีคนอื่น คงไม่วู่วามคิดเรื่องหย่าร้างเพราะเห็นแก่ลูก เขาไม่ได้เห็นแก่ตัว ก็แค่ไม่อยากเสียภรรยาคนนี้!
ถ้าหากคืนนั้น เขาไม่ได้เข้าไปยุ่งวุ่นวาย เรื่องมันก็คงไม่กลายมาเป็นแบบนี้
เมื่ออดีตภรรยากำลังจะแต่งงานใหม่ในอีก 3 เดือนข้างหน้ากับผู้ชายที่เขาไม่ถูกชะตา คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวอย่าง 'กันต์ชยุต' จึงยอมไม่ได้เด็ดขาด เป็นไงเป็นกัน เขายอมกลับไปกินของที่เคยคายทิ้งไปแล้ว!
*จองชื่อเรื่อง
เธอมันก็แค่ผู้หญิงลับ ๆ พี่เลี้ยงของลูก ไม่มีสิทธิ์แสดงออกให้ใครรู้ว่าเป็นอะไรกับเขา ในวันที่เธอบอกจะเรื่องท้อง กลับถูกเขาไล่ออกจากบ้านอย่างคนไร้ค่า กว่าคนปากแข็งอย่างเขาจะยอมรับหัวใจตัวเองก็เมื่อสาย
