"ต่อจากนี้...ไม่ว่าเรื่องระหว่างเราจะเป็นยังไงก็ตาม ห้ามพาลูกหนีไปไหนอีกเด็ดขาดเพราะที่นี่คือบ้านของพวกเขา จำเอาไว้ด้วยว่าเธอไม่มีสิทธิ์พรากพ่อพรากลูก!"

ถึงแม้ไม่เคยรักเธอ แต่เขาก็รักลูกทั้งสองคนสุดหัวใจ และจะไม่ยอมให้ใครมาพรากไปเด็ดขาด

"พูดอย่างกับว่าพี่อยากมีลูกกับเธอนักแหละ ก็แค่เด็กที่เกิดจากความผิดพลาด ...บอกตรง ๆ เลยนะ พี่ไม่ได้รู้สึกรักลูกในท้องของเธอเลยสักนิด"

สำหรับเขา เธอก็แค่ผู้หญิงเน่าๆ หน้าด้าน ร่านรัก น่ารังเกียจ น่าฆ่าให้ตาย! ..จะมีไหม วันที่เขามองเธอด้วยหัวใจ ไม่ใช่แค่..หางตากับอคติ!

*จองชื่อเรื่อง

"คุณจิระ !" "พี่คิดถึง คืนนี้ขอนอนกอดมะยมกับลูกได้ไหม"

"ผมไม่เคยมองว่าเพชรเป็นของเหลือเดนจากใครหน้าไหนทั้งนั้น ...อย่าดูถูกเธอให้ผมได้ยินอีก" --- "แล้วเราจะได้รู้กันว่าคุณจะอภัยให้ผมก่อนตายหรือเปล่า" นิยายเรื่องนี้มีพระเอกนางเอกสองคู่นะคะ

"เอายาแก้อักเสบด้วยนะครับ" "ยาแก้อักเสบไม่ต้องนะคะ" "ไม่ต้องอายหรอกน่าใบตอง จะได้หายเจ็บตรงนั้นไว ๆ ...สรุปคือเอานะครับ" บวรภัคยืนยันว่าต้องการซื้อยาแก้อักเสบพร้อมกับยาคุมฉุกเฉิน

เธอมันก็แค่ผู้หญิงลับ ๆ พี่เลี้ยงของลูก ไม่มีสิทธิ์แสดงออกให้ใครรู้ว่าเป็นอะไรกับเขา ในวันที่เธอบอกจะเรื่องท้อง กลับถูกเขาไล่ออกจากบ้านอย่างคนไร้ค่า กว่าคนปากแข็งอย่างเขาจะยอมรับหัวใจตัวเองก็เมื่อสาย

รักแรกของเขาคือน้องสาวของเธอ แต่รักเดียวในใจของเธอนั้นคือเขา วีรวัฒน์ไม่เคยรู้เลยว่า ภรรยาที่ตนได้มาเพราะความเมา แอบรักเขาข้างเดียวมาโดยตลอด

แต่งงานแล้วแต่แยกห้องนอนกัน แถมสามียังพาผู้หญิงอื่นมานอนค้างคืน เหตุผลของเขาคือ...ไม่รักเธอ แค่รับผิดชอบเรื่องลูกในท้อง เป็นใครก็รับไม่ได้!

"ถ้าคิดจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวจริง ๆ ทำไมถึงไม่หนีไปจากพี่ตั้งแต่ตอนที่ลูกยังอยู่ในท้องเลยล่ะ ...เลิกงี่เง่าได้แล้ว เด็กที่เธอคลอดออกมาเป็นลูกที่มีพ่อนะ"

"ฝันไปเถอะว่าผมจะยอมใช้ชีวิตคู่อยู่กับผู้หญิงคนนี้ไปจนวันตาย ทุกคืนที่ผมนอนกับเธอ ผมยังต้องหลับหูหลับตาทำเลย"

"จำไว้ว่าผู้หญิงที่ฉันรักคือนิชา อย่าคิดว่าการที่ฉันนอนกับเธอมันจะหมายความว่าฉันรัก" "ปาล์มรู้ค่ะ ว่าถ้าคุณไม่เมา เรื่องของเราก็คงไม่เกิดขึ้น"

"ป๊าบอกแล้วใช่ไหมว่าแกไม่มีสิทธิ์ อย่าเข้าใกล้มะยมอีก เพราะต่อจากนี้...มะยมคือน้องสาวบุญธรรมของแก ส่วนเด็กในท้องก็ให้คิดเสียว่าเป็นหลาน !"

"ไปต่อกับฉันได้ไหม" เขาถามตรง ๆ อย่างไม่กลัวว่าเธอจะโกรธ "คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายขนาดนั้นเหรอคะ"

แต่งงานแล้วแต่แยกห้องนอนกัน แถมสามียังพาหญิงอื่นเข้าบ้าน เหตุผลของเขาคือ...ไม่รักเธอ แค่รับผิดชอบเรื่องลูกในท้อง เป็นใครก็รับไม่ได้!

"อยากใช้นามสกุลของฉันไหม" "คุณวิชญ์เมามากแล้วนะคะ" "ฉันถามว่าเธออยากใช้นามสกุลวิริธำรงรึเปล่า" "คุณวิชญ์จะทำอะไรหนู!" "ถ้าฉันจดทะเบียนสมรสกับเด็กอายุสิบเก้าอย่างเธอ..."

"ฉันไม่เคยคิดจะรักเธอ จำไว้ว่าเธอมันก็แค่ตุ๊กตามีชีวิตที่ฉันซื้อมาเล่นสนุกบนเตียงเท่านั้น ...ผู้หญิงที่เงินซื้อได้ ไม่มีใครคิดจริงจังด้วยหรอก"

"พี่อยากมีลูกอีกสักคน เกดเลิกคุมกำเนิดนะครับ" เขาคิดว่าหากเธอท้องลูกอีกคนแล้วจับได้ว่าเขามีคนอื่น คงไม่วู่วามคิดเรื่องหย่าร้างเพราะเห็นแก่ลูก เขาไม่ได้เห็นแก่ตัว ก็แค่ไม่อยากเสียภรรยาคนนี้!