ระหว่างเสียงปืนกับความเงียบ มีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่เคยจากไป—ความตายในชุดสูทดำ ผู้เอ่ยชื่อเขาในความฝัน และยิ้มให้ในความจริง

ผมรู้จักกับเธอตั้งแต่ม.1 ผมชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น ไม่สิ...จริงๆควรจะเรียกว่า”เริ่มสนใจ”เสียมากกว่า ผมยังจำได้ . . ผมยังคงจำความรู้สึกนั้นได้ . . . แม้มันจะเริ่มกลายเป็นภาพที่เริ่มจางลงไปทุกวัน