KuTyt

ถ้า อรอุมา จะหลุดมาในวรรณกรรม อรอุมา ขอเลือกเองไม่ได้เหรอ?

เมื่อข้าเดินในสนามรบ ผู้ใดขวางทางจงหลบไป เพราะเมื่อข้าเดิน ข้ามิสนว่าจะเหยียบใครตาย

หากบอกว่าอัตลักษณ์นั้นสำคัญ ช่างน่าขำ หากบอกว่าฮีโร่ คือ ความเป็นธรรม ก็ตลกเกินไป หากบอกว่าวิลเลิน คือ ความชั่วช้าที่สุด หืม... แน่เหรอว่าที่สุด

เทพอสูรไซอิ๋วก่อกำเนิดจากศิลาหินศักดิ์สิทธิ์ แล้วเธอละ? เธอคือใคร? " เดี๋ยวนะ... น้องชายปล่อยข้าได้แล้ว "

เทพนิยายสุขสัน ตอนจบแฮปปรี้เอนดิ้ง อย่าหวังว่าจะได้สัมผัส!!!

ในวันที่กระเทยแอ๊บเป็นผู้ชายแมนๆเข้มๆขรึมๆต้องไปเช็คสุขภาพจิตตามนโยบายของที่ทำงาน แล้วเผอิญความลับที่เก็บมายาวนานก็เปิดเผยพร้อมหยาดน้ำตาต่อหน้าคุณหมอผู้กิน แค่ก

"จะเอาอะไรกับคนที่ตายไปนัก เซเวอร์รัส" เจ้าของแววตาเย็นชาแฝงด้วยความเจ็บปวดค่อยๆหันมามองสบ เจ้าของประโยคนั้นนิ่ง ริมฝีปากเผยออกก่อนกล่าวอย่างแผ่วเบา แต่หนักแน่น "ตลอดไป..."

ครั้งหนึ่งนามของข้าเคยเป็นที่หวาดหวั่น ครั้งหนึ่งนามของข้าเคยเป็นที่ยำเกรง ครั้งหนึ่งนามของข้าเคยเป็นที่เกลียดชัง ใช่แล้ว... มันก็แค่ครั้งหนึ่งที่ข้าเคยเป็น

ฉันไม่เคยวาดฝันถึงชีวิตคู่ ฉันไม่เคยวาดฝันถึงครอบครัว และฉันไม่เคยวาดฝันว่าจะมีลูก “แต่นี่มันอะไรกันฟ่ะ?!”

ฉันตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นส่วนหนึ่งของการ์ตูนเรื่องนารูโตะ และพบว่าตัวเองกลายเป็นแม่มีลูกแฝดสองคน โดยพ่อของเด็กทั้งสองคือ ฮาตาเคะ คาคาชิ!!!....

ความตายที่โหยหา ในที่สุดก็ได้มันมาสักที อ่า...เกือบลืม " อย่าลืมเผาหนังสือการ์ตูนเรื่องโปรดของฉันมาให้ด้วยนะ"

ถ้าหนูโตะเป็นแค่นินจาสาววัย17 และเผอิญว่าคุณหล่อนต้องไปดูงานที่ซึนะ คุฯหล่อนไม่รู้หรอกว่ามันแค่ฉากบังหน้าของกาอาระ