“คุณท้อง” ชายหนุ่มจงใจถามทั้งที่รู้อยู่ก่อนแล้ว “ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ายอมรับ ไม่มีเหตุผลที่เธอจะปฏิเสธ “แล้วทำไมถึงไม่มีชื่อพ่อ” “ก็เพราะลูกของฉันไม่มีพ่อ”

เขาจะจัดการกับเมียรับจ้างอย่างไร เมื่อแม่คุณไม่ได้ว่านอนสอนง่ายเหมือนตอนยังไม่ได้แอ้ม แถมยังร้ายกว่าที่เขาคิดเอาไว้หลายเท่า!

"ออกไปจากที่นี่ซะพิราอร ก่อนที่ผมจะโมโหไปมากกว่านี้" "อรกับลูกเพิ่งมาถึงไม่นานเองนะคะ และเราก็อยากอยู่ที่นี่" "แล้วใครใช้ให้คุณมา!" "อย่าดุแม่อรนะคะ"

“ใบบัว...” ภาพเรือนร่างเปลือยเปล่ายั่วยวนที่สะท้อนในดวงตานั้น ทำให้ธนัทธามครางออกมาราวกับสัตว์บาดเจ็บ รู้สึกทรมานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต

“ผมจะไม่ถอนหมั้นกับคุณ...แต่ก็จะไม่มีวันแต่งงานกับคุณเช่นเดียวกัน และถ้าอยากชดใช้แทนพ่อของคุณ หน้าที่เดียวของคุณหลังจากนี้คือ...เป็นนางบำเรอของผม!”

กุลนิดาตัดสินใจแล้วว่า จะทำทุกหนทางให้อนลขอเธอแต่งงานให้ได้ โดยที่เธอไม่ต้องเป็นฝ่ายบอกรักเขาก่อน ดังนั้นทางเดียวที่เธอจะทำได้คือออดอ้อนเอาใจ และยั่วเขาให้ถึงที่สุด

“เก็บเงินของคุณไว้เถอะค่ะ” “หมายความว่าไง เธอจะไม่ยอมหย่างั้นเหรอ” “ถ้าคุณทำให้ฉันบอกรักได้ ฉันจะเซ็นใบหย่าให้โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น”

“ไม่สำคัญหรอกค่ะว่าเอยท้องกับใคร เพราะคนที่ ‘ลูกของเอย’ จะเรียกว่า ‘พ่อ’ ไม่ใช่คุณใหญ่อย่างแน่นอน!”

‘พระเอกในนิยายไม่เคยมีอยู่จริง และคำว่าแฮปปี้เอนด์ดิ้งก็เป็นเพียงแค่เรื่องหลอกลวง’ นี่คงเป็นคำพูดที่ถูกต้องที่สุดหรับกสิณาในตอนนี้ ช่างเป็นเรื่องน่าสมเพชสิ้นดีที่เธอเคยคาดหวังว่าจะได้ใช้ชีวิตอยู่กับ..

“อย่าดิ้นสิไข่มุก เดี๋ยวก็ล้มกันทั้งพ่อแม่ลูกหรอก” คนร่างใหญ่เอ็ดเบาๆ “เขาไม่ใช่ลูกของคุณ อย่ามาโมเมนะ” เธอแหวใส่ จ้องหน้าเขาด้วยสายตาดุๆ “ผมจะทำให้เขาเป็นลูกของผม และจะทำให้คุณเป็นเมียของผมด้วย”

ไม่ใช่พรหมลิขิต แต่เป็นประกาศิตและคำบัญชา ฌอน จะทำเช่นไรกับหัวขโมยสาวหน้าใสที่กล้าล้วงคองูเห่าเล่นละครตบตา ตีหน้าเศร้าพร้อมกับซิ่งหนีไปง่ายๆ ถ้าไม่กำจัดให้สิ้นซากก็เห็นจะต้องจับมารีดพิษความแสบของเธอ!

สำหรับดรัณภพ เธอก็แค่ ‘แม่ของลูก’ ที่มีวาระเพียงเก้าเดือน แต่สำหรับนริสา เขาคือ...พ่อของลูกที่เธออยากเปลี่ยนสถานะให้เป็น ‘สามี’

“หวังว่าคุณจะยังไม่ลืมสัญญาว่าจ้างฉบับนี้นะพลอยตะวัน” เจ้าของสัญญาถามเสียงห้วน “คะ...คุณคือ...” “เดรโก คาสซาโน่ คนที่จ่ายเงินค่าจ้างให้คุณสองล้าน และเป็นเจ้าของเชื้ออสุจิที่ผสมกับไข่ของคุณไงล่ะ!”

ให้ตายอธิกันต์ก็ไม่มีทางเชื่อ! บัวบุษยาจะแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นเพราะมีรักใหม่ได้ยังไง ในเมื่อลูกสาวตัวน้อยของเธอหน้าตาเหมือนเขาราวกับพิมพ์เดียวกันขนาดนี้!

"ปล่อยฉันนะ" "ปล่อยไม่ได้ เพราะเรามีเรื่องต้องเคลียร์กันยาว" "คุณเป็นอะไรกับฉัน ทำไมเราจะต้องเคลียร์กันด้วย" "ถามออกมาได้ว่าเป็นอะไรกัน นอนเตียงเดียวกัน มีอะไรกันทุกคืน แบบนี้เรียกว่าเป็นอะไรกันฮึ"

เขตต์เชื่อมาตลอดว่าพิมพ์รักคือของเล่นชิ้นหนึ่ง แต่คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่เขาเห็นเป็นแค่ของตาย เบื่อเมื่อไหร่ก็เขี่ยทิ้งได้ จะกลายเป็นฝ่ายขอจบความสัมพันธ์!

"ผมชักสงสัยแล้วสิว่า สาเหตุที่คุณปฏิเสธข้อเสนอของผม เพราะไม่ต้องการเงินของผมหรือเพราะ...คุณอยากลองของใหม่" เผียะ!

หนึ่งชีวิตน้อยๆ ที่กำลังเติบโตขึ้นในครรภ์ ทำให้คีติกาตัดสินใจทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังเพียงเพราะเหตุผลเดียว ‘เขาไม่ต้องการลูก’ ในเมื่อเขาไม่ต้องการ ผู้ชายไร้หัวใจคนนั้นก็จะไม่มีวันรู้เรื่อง ‘ลูกที่เขา

โคแก่รังแกเด็ก เพราะเด็กมันน่า...เอ็นดู (เปย์สุดขั้ว ยั่วสุดขีด) "ร้องไห้ทำไม" "คุณทำหนูเจ็บ"

“ฉันต้องกลับขึ้นฝั่ง ลูกชายฉันไม่สบายค่ะ” อัญชิตากล้าดีอย่างไรไปแต่งงานมีลูกกับคนอื่น แล้วยังมีหน้ามาขอความช่วยเหลือจากเขาอีก บัดซบมาก หากเขาจะใจร้ายใจดำมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา!