ใครจะคิดว่าการไป (มู) ขอความรักในวันนั้น จะทำให้ชีวิตวุ่นวายจนถึงวันนี้

คนหนึ่งไม่เชื่อเรื่องความรัก อีกคนเชื่อเรื่องความรัก แต่ผิดหวังซ้ำๆ โดยเฉพาะความรักไอ้หมาแก่มอบให้

คนหนึ่งเกือบ5ปีเพื่อตามหา ส่วนคนหนึ่งเกือบ5ปีกับการเข้าใจผิด

แอบชอบในวันนั้นทำให้เธอตามตื้อผูู้ชายที่แสนจะเพอร์เฟค แต่ใครจะคิดว่าโชคชะตาจะเล่นตลกกับเธอได้ขนาดนี้

“ใครส่งเธอมา” “....” ออมสินสีหน้าถอดสีทันทีเมื่อได้ยินประโยคแรกของบทสนทนาที่อยู่บนรถ เธอเม้มปากอย่างครุ่นคิด “ฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำซากด้วยสิ” “ไม่มีใครส่งฉันมาค่ะ”

คนหนึ่งคิดแค่เพื่อน ส่วนอีกคนคิดเกินเพื่อน คนที่มีความรู้สึกมากกว่าก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดา จึงเป็นจุดจบของคำว่าเพื่อน

ผู้หญิงก็เป็นเหมือนกันทุกคน ปากบอกว่าจะรอแต่สุดท้ายก็ไม่รอ

นี่คือข้อเสนอทั้งหมดที่ลูกหนี้อย่างเธอจะต้องอ่าน รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็เรื่องของเธอ

ในเมื่อเกิดมาเป็นลูกของมัน เธอก็มีหน้าที่รับผิดชอบแทนมันแล้วกัน

ฉากหน้าเป็นผู้ชายที่แสนดี ฉากหลังหน้ากลัวกว่าที่คิด

“ออกไปอย่ามาแตะต้องตัวฉัน” “ทำไมต้องทำหน้าดุด้วยบอกกันดีๆ ก็ได้ไหม”

ความรักระหว่างคุณหมอกับสาวการบิน

ปากบอกไม่ชอบ แต่มาอ่อยไม่หยุด แบบนี้เขาเรียกว่าอะไรวะ

เป็นเพื่อนสนิท ที่อยากเลื่อนขั้นเท่านั้นเอง

ความแค้นที่เกิดขึ้นจากความเข้าใจผิด จนกลายเป็นความรัก กว่าจะรู้ความจริงก็เกือบจะสายเกินไปแล้ว

ความรักระหว่างคุณหมอกับสาวการบิน

ดัสติน แครนสตัน เกิดที่อิตาลีเป็นลูกครึ่งไทย-อิตาลี ชีวิตส่วนมากจะอยู่ที่อิตาลีมากกว่าไทย เป็นคนนิ่ง เงียบ หยิ่ง เย็นชา ส่วนมากไม่มีใครอยากยุ่งด้วย