- 56
- 3.66K
- 5
หน้าตึงใส่ดีนัก อย่ามารักก็แล้วกัน
หน้าตึงใส่ดีนัก อย่ามารักก็แล้วกัน
เธอที่มีแต่ความมุ่งมั่น ส่วนเค้าที่มีแต่ความเย็นชา "คอยดูสิความเย็นชานั้นต้องละลายลง"
เมื่อแพทย์สาวโลกปัจจุบันหลุดเข้ามาอยู่ในโลกของนิยายที่เธออ่านเพียงผ่านตาเท่านั้น แถมยังมาสวมร่างของนางร้ายนามว่าเฟิ่งหวงคู่หมั้นขององค์รัชทายาทที่รังเกียจนางด้วย แล้วแบบนี้คุณหมอของเราจะทำอย่างไรดีล่ะ
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
เกิดใหม่!? เหตุใดจึงกลายเป็นหมีแพนด้า... ในยุคสมัยที่เจ้าปุกปุยนี่ยังไม่ได้เป็นสมบัติของชาติด้วยซ้ำ! ทั้งถูกล่า โดนจับไปต้ม! ศิษย์พี่เจ้าขา… แพนดี้น้อยจะรับมือไม่ไหวแล้วนะเจ้าค้าาา~
ฉันได้เกิดใหม่อีกครั้งในเกมจีบสาวที่น้องชายฝากเล่น เป้าหมายของฉันมีเพียงอย่างเดียวคือได้รักกับนางเอกที่ชอบ แต่ปัญหาคือเจ้าระบบที่คอยถีบส่งฉันไปปักธงนางเอกทุกคนน่ะสิ!!?
หากว่าสวรรค์นั้นมีอยู่จริงแล้วคุณคิดว่าสวรรค์ในยุค 2024 จะเป็นยังไงล่ะ โชคชะตาของเทพ ได้นำพาทั้งสองมาเจอกัน แล้วเทพที่เคยกล่าวว่า “เทพอย่างข้าจะไม่เอาชะตาไปผูกที่ขาของใคร” จะทำได้ตามที่ลั่นวาจาหรือไม่
จะทำยังไงดี? เมื่อนางเอกนิยายอย่างเธอ ต้องหาวิธีรับมือกับนางเอกนิยายคนใหม่ ที่จะมาแทนที่บทนางเอกตัวจริงอย่างเธอ...ถึงเวลาที่จะทวงบทคืนแล้วหรือยัง " บทนางเอกน่ะ... ฉันขอคืนนะ "
ปราจารย์หวังเปาอี้ได้รับมอบหมายให้ครอบครองกระบี่เทพเซียนเพื่อปกป้องโลกจากพลังมารที่กำลังฟื้นคืนชีพ
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
ณ หุบเขาที่เป็นดั่งสมรภูมิรบ แพทย์แห่งโรงหมอหุยชุนได้เก็บชายหนุ่มปริศนามาดูแลจนก่อเกิดเป็นความรัก กระทั่งการมาถึงของจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ ชะตาชีวิตของทั้งสามจะเป็นอย่างไรต่อไป!?
ทอฝันติดอยู่ในร่างของหญิงสาวต่างโลก ใช้ชีวิตในฐานะเลดี้ไอรีนอย่างไม่ย่อท้อ ได้พบกับความสุขมากมายทั้งครอบครัวอันแสนอบอุ่น ความรักอันหวานชื่นและมิตรภาพอันงดงาม แต่ความสุขนั้นกลับถูกเจ้าของร่างทวงกลับคืน
'ไม่กอด ไม่จูบ ไม่หวั่นไหว ไม่เอาใจมาลง...และอยู่ให้เงียบ' พี่แหกไปแล้วกี่ข้อ พี่เจ็ท ?
“Nice to meet ya! Einstein …has come…“