อธิษฐานยังไง...ให้จนกว่าเดิม ไปดูเรื่องราวของสองนภาผู้หญิงที่กำลังจะรวยแต่ดันมาตายซะก่อน ตายไปก็ไปเกิดตอนที่จนแบบสุดๆ..เกิดในครอบครัวของแม่ตนเอง เฮ้อ!! ชีวิตคนจนรุ่นแรกนี่ลำบากจริงๆ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ความลับของ"เรย์อิ ฮิคาริ"นักเรียนดีเด่นที่คนในโรงเรียนไม่รู้คือเขานั้นเป็นนักเลง

เขาไปเกิดใหม่ในโลกมาร์เวลในปี 1990 ใช้ชีวิตมาจนปี 2008 จนมั่นใจว่าตนเองไม่มีนิ้วทองคำอะไร ก็ว่าจะย้ายไปไอซ์แลนด์หลังขายบริษัท แต่เพราะเงินก้อนใหญ่นั่นระบบกาชาดันเปิดใช้งานซะงั้น

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เมื่อลูกชายวัยสิบหก ดันบุกห้องหลานสาวมาเฟียเข้า งานนี้ตัวพ่อมาเฟียจึงสั่งสอนลูกชายเธอหนัก ลูกข้าใครอย่าแตะ! เดือดร้อนคุณแม่ผู้มีแต่ลูกแต่ไม่เคยมีหลัวจะต้องทวงความยุติธรรมคืนมา

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

"เอ... เขาเป็นคนหื่นกามอยากกลับตัวเป็นคนดี หรือเป็นเพราะฉันเขาถึงได้หื่นกามกันนะ" ฉันไม่รู้... รู้แต่ว่าอยู่ใกล้เขาทีไรใจวาบทุกที ฉันรักเขา คนอะไรทั้งหล่อทั้งแซ่บขนาดนั้น ฉันอยาก... ไม่เอาไม่พูดแล้ว

“คุณครูครับ ถอยไปอีกนิดได้ไหมครับ ผมทำงานไม่ถนัดน่ะครับ” “แต่กลิ่นกลัวนี่คะ ขออยู่ชิดๆแบบนี้ได้ไหมคะ” “คือ ผม ไม่สะดวกใจครับ เดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิดด้วย” เล่นตัวนักนะคุณผู้กองสุดหล่อ อ่อยขนาดนี้แล้ว ไม่

พรุ่งนี้เช้า เราจะยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ใช่มั้ย ?

ดวงตะวันลาลับ ดับสิ้นชีวี ดวงจิตแตกสลาย เป็นดั่งพรของสรวงสวรรค์ อดีตเทพจุติใหม่อีกครา ความทรงจำถูกปิดผนึกในก้นลึกของจิตใจ

ริคุชายผู้เป็นไบ่และถูกมองว่าหน้ารังกเกียจเพราะข่าวลือนั้นเองเขาได้ถูกเอาเขาเครื่องอ่านความทรงจำนั้นจึงทำให้ความลับและกาวถูกเปิดเผย เขาก็กลายเป็นที่ต้องการของรัฐบาลและเหล่ากาเดี่ยน

เรื่องราวของเด็กหนุ่มธรรมดาๆคนนึงที่อยู่ๆเขาก็ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตประหลาดจนทำให้ชีวิตของเขาต้องเปลี่ยนไปและที่สำคัญร่างกายของเขาก็กำลังโดนกลืนกินไปทีละนิด

จอห์น ไทเทอร์ ชื่อที่ผมตั้งในเกม เกมสมัยที่เทคโนโลยีพัฒนาแล้ว เป็นเกมที่มีเนื้อเรื่องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้เล่น ขณะที่ผมเล่นก็ได้มีฟ้าผ่าลง ทำให้ผมตายและไปเกิดใหม่ในโลกของเกม

เพราะเธอเร่าร้อนเขาจึงหิวบ่อย

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว