- 22
- 5.48K
- 55
คนชื่นชอบฮีโร่อย่างผมได้มายังโลกที่มีฮีโร่ สาวน้อยเวทมนตร์และหุ่นยนยักษ์อยู่ แต่ไหงไม่มีตัวร้ายดีๆเลยวะ อา ช่วยไม่ได้ งั้นผมจะสร้างให้เอง เอาละฮีโร่ทั้งหลาย ผมขอเห็นการพัฒนาของพวกคุณหน่อยสิ!!!
คนชื่นชอบฮีโร่อย่างผมได้มายังโลกที่มีฮีโร่ สาวน้อยเวทมนตร์และหุ่นยนยักษ์อยู่ แต่ไหงไม่มีตัวร้ายดีๆเลยวะ อา ช่วยไม่ได้ งั้นผมจะสร้างให้เอง เอาละฮีโร่ทั้งหลาย ผมขอเห็นการพัฒนาของพวกคุณหน่อยสิ!!!
ผีเปรตปะทะเด็กแว้น
เมื่อเพื่อนรักตัวแสบมาขอให้ผมเล่นเกมจีบหนุ่มแทนให้หน่อย ผมก็แค่เล่นแทนมันแต่ไหงกลายเป็นผมหลุดเข้ามาอยู่ในเกมซะได้เนี่ย ใครก็ได้ช่วยพาผมออกไปจากที่นี่ที!!!
ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย
ในโลกที่เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดเหล่ามนุษย์ต่างกระจัดกระจายไปทั่วดินแดนภายในเมืองที่ล่มสลายมีเด็กหนุ่มวัย 13 ปีที่โชคร้ายที่ได้รับการกลายพันธุ์นี่คือเรื่องราวผู้ใช้พลังสุดแข็งแกร่งที่ต้องการเป็นพระเจ้า!
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
" อัลฟ่าไม่มีทางเป็นคู่แห่งสัญญาของอัลฟ่าด้วยกันได้ ยกเว้น นายไม่ใช่? " " ฉันหวังว่านายจะเป็นอัลฟ่าที่ยอมจำนน? "
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
สองกายใจโครมครืนจวบดื่นดึก อึกทึกคลื่นสวาทโหมสาดซัด พิรุณพัดค่อนคืนคลื่นจางหาย จนเม็ดทรายสายน้ำหลอมรวมกัน ครั้นลมคลื่นเลือนลางจางสงบ สองแขนโอบรัดร่างนางมากอด ปากพร่ำพรอดบอกรักชื่นหวานหู
"ซากะะะะ" "เหว๋อออ อย่ากระโดดใส่กันแบบนี้สิกาคุจัง" "นี้ มานามิ ออกมา"รุ่นพี่โทโดพูดพร้อมดึงกาคุจังออกจากผม "รุ่นพี่อย่ามาขัดสิครับ" "เฮ้อ"
อยู่มาวันหนึ่งดวงอาทิตย์ก็เกิดระเบิดขึ้นมันทำให้ชายหนุ่มที่พึ่งจะได้เดินทางไปเที่ยวอิตาลีเสียชีวิตลงแล้วภายในใจกลางของจักรวาลที่เหลือเพียงวิญญาณชายหนุ่มก็ได้พบกับระบบที่เรียกเขาว่า “โอนี่ซัง” ?
เงินน่ะ..ไม่ต้องหาเองเยอะนักหรอก พี่หาให้เธอได้ แล้วพี่ก็ไม่อยากให้เธอทำงานเยอะแบบนี้ เป็นแฟนพี่เก็บแรงไว้เหนื่อยแค่บนเตียงก็พอ...ไม่ต้องเหนื่อยกับงานหรอกนะ
[บันทึกของคนแอบรัก] "แตงโมเหรอ...พี่ชอบนะ" ฉันรู้ว่า 'พี่เก่ง' หมายถึงผลไม้ลูกกลม ๆ เปลือกลายสีเขียว เนื้อข้างในสีแดง แต่สายตาที่มองมาทำเอาอดเขินไม่ได้ ก็ 'แตงโม' มันเป็นชื่อของฉันนี่
เด็กบ้านี่! มาเรียกเขาว่าเฮีย...อยากเลื่อนขั้นมาเป็นเมียเขาหรือไง
มีชีวิตอยู่ด้วยความหวาดผวาถึงฝันร้ายที่ไม่รู้จบ ด้วยจิตสำนักอันน้อยนิดของฉัน นั้นจงเกลียดจงชั่งผู้คนที่มีความสุขและเอื้อมระอาเหล่าผู้ที่จมอยู่กับความทุกข์ ขอทีเถอะอย่างพวกหล่อนน่ะจะไปไหนก็ไป๊!!!