ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

..

เธอ...ภูตหมอผู้เมตตาต่อคนไข้ และเธอ...ก็คือยอดนักฆ่าผู้ไร้ปรานีต่อศัตรู! "จงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้เป็นสุขเถิด ก่อนที่เจ้าจะได้อยู่อย่างตายทั้งเป็นตลอดชีวิตนี้!"

"คุณครับ...ถ้าไม่รู้จะทำยังไงก็แยกขาออกให้ผมสิครับ"

ตอนอ่านนิยายเธอไม่เคยเข้าใจ..ทำไมรักแรกของพระเอก ต้องเป็นนางร้ายด้วยนะ แต่ก็แค่สงสัยไง..ไม่จำเป็นต้องส่งเธอมาพิสูจน์ก็ได้

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

ฉันได้แต่งงานกับผู้ชายที่ฉันรักแต่เขาไม่เคยรักฉันเลย ถ้ามีโอกาสใหม่อีกครั้ง ฉันจะไม่ยอมแต่งงานกับเขาอีกเด็ดขาด ฉันคิดในเสี้ยววินาทีสุดท้ายแห่งความเจ็บปวด

ดิออน แร็กน่าร์ ชาฟิก ตื่นขึ้นในบ้านเด็กกำพร้า ณ ที่นั้น เขาได้พบกับทอม ริดเดิ้ล เด็กหนุ่มผู้ลึกลับที่ดิออนตัดสินใจมอบความรักให้มากล้น เขาจะเลือกทางไหนระหว่างอำนาจกับความรัก

โอซามุ ยูสุเกะ ผู้ที่ได้ใช้โอกาศในครั้งที่สองแต่ว่า... "เลฟ ยาชิน, คาซิยาส,บุฟฟอน เองล้อเล่นปะเนี่ยผู้รักษาประตูหมดเลยนะเห้ย!!! ไหนกองหน้าฟร่ะ"

พสกเราคือคนที่มาเกิดใหม่ที่โลกแห่งนี้แต่ไม่ได้มีพลังพิเศษโกงๆนะ แล้วก็ไม่ใช่โลกแฟนตาซียุคกลางด้วยแต่เป็นโลกที่เทคโนโลยีล้ำสมัยมากตางหาก และถ้าต้องการกลับโลกเดิมก็ต้องทำให้คนในโลกนี้จดจำให้ได้ซะก่อน

มี่อิง ถูกดูดเข้ามาในนิยายรัก-ดราม่า ที่นางเอกย้อนเวลากลับมา ในเรื่องเธอเป็นเพียงเพื่อนของนางร้ายที่ช่วยให้นางร้ายอย่างหลิวอี้เฟยนั้น แย่งหยางหลงจากมี่ฮวาได้สำเร็จ

อัมพิกาไม่ชอบเขาเลยสักนิด ส่วนเขาก็รำคาญหูรำคาญตากับการแต่งตัวของเธอเหมือนกัน /ให้กินข้าวต้มไม่ใส่เกลือยังดีกว่าชอบคนแบบนี้เลย พับผ่าสิ !

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป

ถ้าอยากเห็นดารานักก็หันมองกูนี่ กูหล่อกว่าพวกมันเยอะ