“ฉันเอาเธอตายแน่พิ”

เมื่อเธอเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นผู้ชายขายตัว จึงเป็นจุดเริ่มต้นทำให้เขาตามตื๊อเธอไม่เลิก

รู้สึกตัวอีกทีก็ตื่นมาในเกมจีบหนุ่มเสียแล้ว ไม่ให้เป็นนางเอก ไม่ให้เป็นตัวร้ายแต่ดันได้กลายเป็นตัวประกอบที่ไม่มีบทในเกมซะงั้น แต่ที่เซ็งที่สุดคือค่าสถานะสุดโกงนี่มันอะไรกัน เกมเมอร์อย่างฉันไม่ปลื้ม!

ฮานชางหมิง มาที่ทวีปDouluoโดยบังเอิญ หลังปลุกวิญญาณยุทธได้ไม่นาน เขาก็ได้รับระบบ นอกจากของขวัญมือใหม่ ระบบก็แทบไม่มีประโยชน์อะไรมากนักในช่วงเริ่มต้น (หาอ่านแนวนี้ไม่เจอ เลยเขียนเองตามความชอบส่วนตัว)

คำสัญญาที่เคยให้ไว้กับเพื่อนสมัยเด็ก แต่เมื่อโตมากลับต้องทำตามสัญญานั้น

“ฉันไม่เคยมีน้องสาว มีแค่เมียเก่าที่หนีตามชู้ไปพร้อมกับเงินสิบล้าน เธอพอจะรู้จักผู้หญิงสารเลวคนนั้นไหม”

หนึ่งหมัดแลกหนึ่งจูบ

ระบบถ่ายทอดสดมิติได้มาถึงแล้วในแอสการ์ด คามาทัช และที่อื่นๆ ด้วยการเปิดเผยสปอยเลอร์ต่างๆ เช่น "Avengers 3" ลิขสิทธิ์การ์ตูนอเมริกันทั้งหมดจึงตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย!

…เพราะพวกมันต่างหากที่ผิดต่อเซียวเยี่ยนฟาง!

"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!

คุณหนูใหญ่จวนเจ้าเมืองอะไรกัน ข้าผันตัวมาเป็นสาวชาวนาแล้วต่างหาก! ภูเขาลูกนี้เต็มไปด้วยขุมทรัพย์ที่จะทำให้ธุรกิจรุ่งเรืองถึงขีดสุด!!

สาบานว่ายัยตุ้ยนุ้ยตรงหน้าคือนักโภชนาการอันดับหนึ่งของประเทศ ให้ตายเถอะ!!!! ยัยนี่ไม่คิดจะออกกำลังกายเลยหรือยังไง! แล้วยังจะโง่ทำตัวเองต้องตายตอนจบอีก พอที!!ต่อไปนี้ฉันจะเขียนบทเอง!!

หนก่อนปรางหนีไปเพราะเราไม่ได้เป็นแฟนกัน ถ้าอย่างนั้นคราวนี้มาเป็นเมียพี่เลยดีกว่าไหม

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

เธอและเขาช่างต่างกันเด็กหนุ่มที่เก่งรอบด้านกับสาวน้อยหนอนหนังสือ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอเป็นได้มากที่สุดก็แค่น้องสาวเพื่อน

เพราะความผิดพลาดในอดีต เป็นบ่อเกิดกำเนิด 'เด็กน้อย' ขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ แถมเขามารู้ตัวอีกทีว่ามีลูก ก็ตอนที่เด็กคนนั้นสี่ขวบแล้ว! อีกทั้งเธอยังสอนลูกแปลกๆ อีก...ให้ตายสิ!

ชีวิตหน้าที่การงานของฉันกำลังไปได้ดีแต่กลับต้องวาร์ปย้อนอดีตมาสมัยอยุธยา ตื่นมาอีกทีก็มี “ผัว” กับเขาเสียแล้ว………

“เพื่อนพี่ไม่ได้ใจร้ายกับคนสวยขนาดนั้นหรอกนะคับ” รามเอ่ย “ใช่ไหมวะ ไอ้มอส” รามถามเจ้าตัว “พี่ไม่เอาเรื่องฉันแล้วใช่ไหม...” เชอลิตาเอ่ยด้วยสีหน้ามีความหวังอีกครั้ง เธอมองเขาตาพริบๆ อย่างลูกแมวอ้อนๆ