ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

“แค่จูบเดียวนะ” ศจีพยักหน้า “ฉันสัญญาว่าจะไม่ปล้ำคุณ” กันต์ธีร์กลืนน้ำลายลงคอ “ผมเป็นผู้ชายต้องเป็นคนพูดสิ” “จะใครพูดผลลัพธ์ก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอคุณ” แล้วศจีก็ใช้สองมือโน้มต้นคอของเขาเข้ามาหา ครั้ง

เสวียนฮองเฮาสิ้นพระชนม์ด้วยหัวใจอันบอบช้ำ ชาติใหม่นางเกิดมาอย่างแปลกประหลาด ทว่าตนไม่ใช่ฮองเฮาอีกแล้ว หากแต่พระโอรสยังอยู่ในวังหลวง มีชะตาเป็นตัวร้ายในนิยาย เพื่อลูก นางต้องเข้าวังหลวงอีกครา...

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

คนอื่นสมัครงานเพื่อหาเงินแต่เธอสมัครงานเพื่ออ่อยผู้ชาย ในเมื่อรวยอยู่แล้วเงินเลยไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไป

แค่โดนเธอจุ๊บเหม่งคนละที เจ้าเด็กแฝดสองคนนี้ถึงกับอยากได้เธอไปอยู่ด้วย จากพนักงานบัญชีเพียงหนึ่งวันสู่วิถีแม่ลูกสองซะงั้น ไหนจะคนเป็นพ่อที่เดินหน้ารุกหนัก หนีไปตั้งหลักก่อนจะทันไหมนะ!

เพราะถูกหักหลังจากคนที่เคยคิดว่าเป็นครอบครัว นางจึงเลือกทำพันธสัญญากับประมุขพรรคผู้ถูกเล่าลือว่าเป็นปีศาจ “ขอเพียงช่วยเหลือข้า ไม่ว่าท่านต้องการสิ่งใดเป็นข้อแลกเปลี่ยน ข้ายอมได้ทุกอย่าง!”

โชคตะชากำลังเล่นตลกอะไรกับเธอ ให้ตายจากโจรไม่ร้ายเท่าให้เธอฟื้นขึ้นมาในร่างใครก็ไม่รู้ แล้วยังจะแถมเด็กน้อยน่ารักคนนี้มาให้เธอด้วยอย่างนั้นเหรอ? บอกที...บอกหน่อยว่าเธอต้องใช้ชีวิตต่อไปยังไง

เพราะหนี้สินทำให้เธอต้องเป็นคนขยันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ราวกับสวรรค์เมตตา เธอจึงกลายเป็นฮูหยินผู้เกียจคร้านของพ่อค้ารูปงาม หลังจากที่ขยันมานานแล้ว ทะลุมิติครานี้เธอขออยู่แบบสตรีเกียจคร้าน!

หมดรักก็แค่หย่า แต่ทำไมเขาถึงลืมอดีตภรรยาที่คิดว่า 'หมดรัก' ไม่ได้สักที และอาการ 'เลือดขึ้นหน้า' อย่าง 'หมาหวงก้าง' ก็เริ่มทำงาน พร้อมกับใช้สัญชาตญาณจับผิดคนมีความลับในคราวเดียวกัน

"ตัวซวย" นางถูกโยนคำนี้ใส่หัวเพียงเพราะมิได้เกิดมาเป็นบุรุษ ครอบครัวต่างผลักไสราวกับนางเป็นตัวเชื้อโรค จนในที่สุดต้องตายตกอย่างอนาถเพียงลำพัง ทว่าเมื่อได้หวนคืนมาคิดว่านางจะปล่อยไปหรือ ไม่มีทางซะล่ะ!

สายชลนักอ่านนิยายจีนยุค 70 เกิดอยากจะช่วยลูกชายนางเอกที่อ่อนแอขี้เกียจจนลูกจะอดตาย และเธอก็ได้รับโอกาสมาเลี้ยงดูซือเป่าเมื่อสายชลมาเป็นหนิงอัน เธอก็ไม่ได้เกรงกลัวแม่สามี หรือใครก็ตามที่คิดร้ายกับเธอ

หนึ่งนั้นคือลมหายใจ อีกหนึ่งนั้นคือทั้งชีวิต

“ท่านเจ้าเมืองอย่าเอาแตงกวาข้า ” “ใครบอกข้าจะเอาแตงกวาเจ้า ข้าต่างหากที่จะมอบแตงกวาของข้าให้แก่เจ้า”

เป็นเด็กของคุณเกื้อเขาว่ากินหรู อยู่สบาย จ่ายไม่อั้น ไม่จำกัดวงเงิน แต่ต้องเก็บเป็นความลับ ไม่แสดงตัว แค่นั้นก็ได้อยู่ยาว

ชีวิตก่อนถูกตราหน้าว่าขยะไร้ค่า สุดท้ายถูกฆ่าตายอย่างไม่ยุติธรรม แต่ได้มาเกิดใหม่ในร่างของคนอื่น ซึ่งมีชีวิตไร้ค่าไม่ต่างกัน แต่ว่าร่างใหม่นี้ดันมีสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด กับของแถมไม่คาดคิด