อารัณย์มีอาชีพที่ไม่มีใครสามารถทำได้ เขารับส่งดวงวิญญาณของคนที่ตายแล้วแต่ยังมีห่วงไปสู่ภพภูมิที่ดี แต่ลูกค้าคนล่าสุดของเขาช่างดวงไม่ดีเอาเสียเลย จากงานง่าย ๆ ตอนนี้เริ่มยุ่งยากซะแล้ว

ฉันคือเสาหลักคำสาป ฉันจะไม่ยอมให้เสาหลักคนอื่นๆตายเด็ดขาด ฉันจะช่วยทุกคนเอง

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เมื่อโชคชะตาเล่นตลก! ชายหนุ่มจากยุคปัจจุบันทะลุมิติไปยังโลกใหม่ กลับพบว่าตัวเองอยู่ในร่างหญิงสาวที่แปลกประหลาด เขาต้องปรับตัวและเผชิญหน้ากับพลังลึกลับและศัตรูที่ไม่คาดคิด

แค่ขอเวลาไปสานฝัน ไม่ได้จะยกเลิกหมั้นเสียหน่อย ถ้าเธองอน เขาจะง้อ จะอ้อนขอให้ได้รักคืน แต่อ้อนกันท่าไหนมีพยานรักขึ้นมา คราวนี้ไม่แต่งไม่ได้แล้วนะ

เมื่อที่รักได้เป็นนางพยาบาลอย่างที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่ยังเด็ก เธอจึงสนุกกับการทำงานในทุกๆวัน ความน่ารักและสดใสของนางพยาบาลที่รัก สร้างรอยยิ้มให้กับผู้ป่วยทุกคนที่ได้รับบริการจากเธอ ยกเว้นคุณหมอสุดหล่อ

“ถูกทำร้ายร่างกายขนาดนี้ ไม่คิดจะบอกเมียบ้างหรือคะ” เสี่ยหนุ่มก้มหน้าลงเล็กน้อยเพื่อสบดวงตาสีรัตติกาลของคนที่แทนตัวเองว่า ‘เมีย’ “...ก็...ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่ถากๆ”

เกิดใหม่ในเกมที่ตัวเอกต้องกำจัดจอมมาร แต่ฉันดันเกิดเป็นเด็กสาวในฮาเร็มของมัน แหวะ หะ อะไรนะ? ทำไมฉันพูดไม่ตรงบทหวานในเกมเหรอ โฮๆๆๆ ทำไมของขวัญที่ฉันให้บังเอิญมีแต่สิ่งที่นายเกลียดเหรอ ฮ่าๆๆๆ

เขาถูกบังคับให้แต่งงานกับคนที่เกลียด แถมยังต้องมาดูแลเพราะเธอดันป่วยเป็นแพนิคจากเหตุการณ์ในอดีต ก็ว่าจะไม่รัก

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

อรุณฉายถูกไล่ออกจากบ้านเพียงเพราะว่าเธอเป็นลูกสาวของเมียเก่า ที่เป็นส่วนเกินในครอบครัวใหม่ของบิดา จนกระทั่งเธอได้มาพบชายหนุ่มที่กำลังหารักแท้ เขาจึงเป็นเหมือนแสงสว่างที่ส้องอยู่ปลายทางให้เธอเดินไปหา

'แมรี่' มีโอกาสได้อ่านนิยายรักยุค 70 เธอบ่นนักเขียนว่าใจดำ แต่อยู่ ๆ เธอก็ตื่นมาอยู่ในร่างของนางร้ายที่น่าสงสารในเรื่องซะอย่างนั้น

ผมทำอาหารอร่อยนะครับ คุณไม่คิดจะกินจริงๆ เหรอ ปอเหวินมองหญิงสาวที่คีบอาหารเพียงสองคำก็วางทิ้งหรือว่าเขาทำอาหารไม่หร่อยก็ไม่นะ เพราะร้านอาหารเขาก็ขายดีอยู่ แบบนี้ไม่ได้เขาต้องทำอาหารอร่อยมาให้เธอกินอีก

“ ในวันที่โลกดูคล้ายว่ากำลังถล่มทลาย...ขอเพียงอ้อมกอดอุ่น ๆ จากใครสักคนก็เพียงพอ ”

เพราะความเมาแล้วหึงเพื่อนสนิท เลยปล้ำเพื่อนตัวเอง แต่เพราะไม่อยากเสียความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่มีมา 6 ปีจึงไม่อยากเปลี่ยนสถานะ แต่ก็ไม่ยอมให้เขามีใคร แล้วไผ่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเป็นได้แค่เพื่อนสนิท

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เนตรวารีพยายามค้นหาสมบัติในคฤหาสน์ร้อยปี โดยใช้ความสามารถในการระลึกชาติผ่านสิ่งของ แต่แทนที่จะพบสมบัติ กลับพบวิญญาณมากมายถูกขังอยู่ในนั้น รวมถึงโศกนาฏกรรมที่ถูกปกปิดไว้