“สุดเส้นทางชีวิตอันแสนลำบากกลร้ายมากมายกีดกันหวังมอบหุบเหวแห่งความทุกข์แต่มิสู้วาสนารักของข้า”

น้ำตาล หญิงสาวที่หมดไฟจากการทำงานจนตัดสินใจลาออกแล้วหนีไปพักผ่อนที่ริมทะเลเพื่อพักกายและใจที่เหนื่อยล้า แต่ใครจะรู้ว่าการที่เธอได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งในสถานที่แห่งนั้นจะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล...

รักที่มั่นคงยืนยาวกว่า 5 ปี จะมาจบเพราะ “เรื่องนี้” จริงๆ เหรอ?

แม้ชีวิตตรากตรำแสนอาภัพ ย้อนกลับมีเหตุน่าค้นหา สืบเสาะความแค้นย้อนชีวา ศักดิ์ศรีต่อสู้กู้กลับคืน พบรักดั่งพรหมลิขิต หมายฝากชีวิตสิ้นกังขา แต่กลับอาภัพนับต่อจากโชคชะตา มิอาจพึ่งพาสิ่งใดมีเพียงตน...

ลูซิเฟอร์ ผู้ปกครองนรกที่เลือกจะมาใช้ชีวิตอยู่บนโลกมนุษย์ ในระหว่างนั้นเขาก็ต้องคอยดูแล ริฮานน่า เด็กสาวที่ดันเรียนอยู่ในโรงเรียนสอนปราบปีศาจเอ็กซอร์ซิสต์อีกด้วย

ฟางเส้นสุดท้ายที่เหนี่ยวรั้งหัวใจจอมมารไว้ในโลกสว่างนาม 'อิเล็กตรา' ภารกิจครั้งนี้คือการช่วยเหลือเธอ

แฟร์วิล ชาคเกอรีน อีเนส จี (n.) สาวสวยแห่งบ้านสลิธีรินที่กำลังสงสัยว่าเซดริก ดิกกอรี่สามารถแจกจ่ายยิ้มหวานได้กี่ครั้งต่อวัน

ลูกชายของเขาเล็งเธอไว้ให้เป็นแม่เลี้ยง ตั้งแต่เธออยู่ชั้น ม.4

หากรักโปรดบอกกันสักนิด หากไม่คิดโปรดกระซิบบอกฉันสักหน่อย

ไวโอเล็ตต้า มัลฟอย แฝดน้องของเดรโกที่คอยวางแผนชักใยทุกๆสิ่งเพื่อคำว่าผู้นำตระกูล

ยิ่งเธอทำตัวไร้ตัวตน เฟร็ดก็ยิ่งมองหา -- ยิ่งเธอไม่อยากเจอหน้า เขาก็ยิ่งเสนอหน้าโผล่มาอย่างกับโนมในสวน!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เมื่อพิรุณโปรยปรายในยามราตรีเหว่ว้าอ้างว้าง โชคชะตาเดินดลมาบนเรื่องราวอันมหัศจรรย์และสวยงาม นาฑีนั้น ศิษย์พี่น้องจะร่วมขับขานตำนานบทใหม่แห่งใต้หล้า!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

"มนุษย์ทุกคนมีหน้าที่เพียงหนึ่ง นั่นคือการกำหนดชะตาชีวิตแห่งตน" Paulo

เธอมีชีวิตที่เป็นอมตะ และทอม ริดเดิลต้องการสิ่งนั้น

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

คิมหันตฤดูที่อันเป็นที่น่าจดจำมากที่สุดในตลอดชีวิตของเธอคือการตกลงคบหากันจริงจังกับทอม ริดเดิล

ก็เป็น สลิธีริน แล้วทันทำไม... อิจฉาเหรอไง

กระทั่งอายุได้สิบสี่ เหยาเหยาจึงถูกวางกรอบว่าต้องพร้อมที่สุดในการหมั้นหมายกับบุตรชายผู้มีพระคุณ ต้องเป็นคู่วิวาห์เมื่ออายุครบสิบห้าให้จงได้ วันนั้น ดรุณีน้อยจึงได้รู้ว่าชีวิตหาได้มีเพียงรอยยิ้มไม่