ดาบเดียวผ่ามนุษย์ ดาบเดียวผ่าพิภพ ดาบเดียวผ่าสวรรค์ ตั้งแต่ที่กู่หยางได้จับดาบมา กระบวนท่าที่เขาใช้ออกคือดาบเดียว ศัตรูทุกตัวล้วนตกตายหมด

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

หญิงสาวผู้ข้ามโลกไปอย่างไม่ทราบสาเหตุนั้นได้ไปในโลกโต้วลัวและลืมตาตื่นขึ้นมาในป่าที่เต็มไปด้วยสัตว์วิญญาณและถูกทำร้ายจนสูญเสียดวงตาไปจนเธอนั้นจะเอาชีวิตรอดยังไงในโลกที่โหดร้ายนี้กัน

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"นี่ค่ะ เฌอให้เฮีย" "เธอพกมันด้วยเหรอ" หลุบตามองกล่องสี่เหลี่ยมซีลด้วยพลาสติกบางๆ ในมือ ไม่ใช่สิ่งของไม่คุ้นตาซะเมื่อไร ถุงยางอนามัยแบบเดียวกับที่เฌอริตาร์เคยเจอในรถวันนั้นนั่นไง

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

หลังถูกผลักตกลงมาจากดาดฟ้า ร่างของเทียร์ดิ่งลงสู่ฝูงซอมบี้ที่รอรับประทานอยู่ด้านล่าง ทว่าแทนที่จะตายหรือกลายเป็นพวกมัน เธอกลับตื่นขึ้นมาในสภาพศพเดินได้ ทั้งยังมีสัญชาตญาณสุดเลิศล้ำ และพละกำลังมหาศาล

เทพมารมอร์เทียร์ก่อหายนะในมหาจักรวาลหลังบาดเจ็บหนักก็หนีไปมหาพิภพไลเบอเรียสทำให้ราชินีมารเอลิซ่าที่ใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์อยู่บนโลกมนุษย์ต้องรับภารกิจกำจัดเทพมารแต่ที่นี่ดันเหมือนกับเกมที่กำลังฮิตซะงั้น

ปีสองเขาขอนอนกับฉัน “ถ้าฉันแก้งานให้ แล้วเธอยอมแก้อย่างอื่นไหมล่ะ” สามปีถัดมาฉันผลักไสเขาอออกจากชีวิต “ดารินลูกใคร?” “ใครทำก็ลูกคนนั้นสิ!” เขาไม่เชื่อว่านั่นคือลูก ฉันจึงปล่อยเขาไปในทางที่เขาเลือก

เมื่อผู้พัฒนาเกม กลับต้องมาอยู่ในโลกของเกมที่ตนเองได้สร้างขึ้น และเขาต้องการที่จะแก้ไขข้อผิดพลาด เพื่อให้ตนเองมีชีวิตรอดจากการตกเป็นท่อน้ำเลี้ยง!

ชายคนนึงที่ชื่นชอบการเล่นเกมออนไลน์เป็นอย่างมากเเต่จู่ๆวันนึงเขาก็เสียชีวิตอย่างกระทันหันโดยพระเจ้าพระเจ้าจึงขอโทษเขาด้วยการส่งไปเกิดใหม่ในเกมที่เขาชื่นชอบพร้อมพลังสุดโกง

“ข้าจะให้เจ้าเลือก ระหว่างเจ้ายอมเป็นฮองเฮาของข้า กับยืนมองนางตายไปต่อหน้าต่อตา เจ้าจะเลือกอย่างไหน”

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

“ผมเสียเงินไปกับตระกูลของคุณมากแค่ไหนคุณรู้บ้างไหม ไม่อย่างนั้นคุณก็เลือกมาสักทางว่าจะอยู่เงียบๆในที่ของคุณหรือจะใช้หนี้คืนทั้งหมด”

"นี่นายไม่มีงานมีการทำแล้วเหรออิกคิว ถึงได้แวะเวียนมาหาพี่บ่อยขนาดนี้"