แบลร์ นักแฮ็กพ่วงตำแหน่งสายลับ ไหงพอตายแล้วกลับมาในร่างเดิมของอีกโลก โฮ่ ชีวิตตายทั้งทียังต้องกลับมาทำไมอี๊ก

“คุณไม่จำเป็นต้องแสร้ง ทำเหมือนว่าเรารักกันก็ได้ ยังไงมันก็เป็นแค่การแต่งงานในนาม ตามเงื่อนไข ครบกำหนดเมื่อไหร่ รัญก็ย้ายออกจากบ้านหลังนี้อยู่ดี”

“ข้าเคยเป็นหญิงขี้ริ้วต้อยต่ำ แต่บัดนี้ข้าคือบุตรสาวคนโปรดของท่านเทพบิดา หากสามีจะโง่จนแยกแยะไม่ออกว่าสตรีต่างโลกนั่นไม่ใช่ข้าแล้วยังจะไปเป็นทาสรักนาง ข้าก็จะถือว่า กลับมาครานี้สามีใจร้ายก็ตายไปแล้ว”

เมื่อฉันลืมตาขึ้นก็พบว่าได้หลงมาอยู่ในยุคสมัยเก่า ยุคที่เต็มไปด้วยความล้าช้าทางสังคมและมีเพียงผู้ใหญ่บ้านที่เป็นใหญ่ในหมู่บ้านนั้นๆ

จู่ ๆ ผม.. ไม่สิ ฉันคนนี้ก็ได้มาเกิดใหม่ในโลกที่อย่างกับในแนวแฟนตาซี ในฐานะบุตรีของท่านเคานท์ และยังมีสกิลที่ได้รับในฐานะผู้กลับชาติมาเกิดตามประสาแนวต่างโลกด้วย จากนี้ก็จะขอใช้ชีวิตตามที่อยากมั่งล่ะ

เมื่อทหารซีลระดับสากล ต้องตามล่าเจ้าพ่อค้ายาที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเมื่อหลายปีก่อน มันเป็นภารกิจที่หนัก แต่ยังน้อยกว่า เมื่อต้องเผชิญหน้ากับแพทย์หญิงอดีตคนรัก งานนี้จึงยิ่งกว่าวิ่งฝ่ากระสุนร้อยนัด

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

'ไปบอกนายของมึง ถ้าไม่หยุดเจอดีแน่'

“เธอติดหนี้ฉัน แล้วจะให้ใครมาขย่มเธอใช้หนี้ มันก็ต้องเป็นฉันสิถึงจะถูก!!”

ภาพที่ผู้คนภายนอกมองเข้ามาคุณชายรองถังเฟยอวีดูจะมีความเป็นอยู่ที่ดีมาก แต่ความจริงมันโหดร้ายมากกว่าที่เห็น เกิดมาแล้วถึงสองชาติก็เหนื่อยพอแล้ว ทำไม่ยังต้องย้อนกลับมาในชาตที่สามอีกล่ะ

สิ่งที่ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกนั้น คือความลับที่เขาเก็บซ่อนไว้มานาน ความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดขึ้นกับผู้หญิงที่ต่ำต้อยกว่าตนมากนัก หญิงสาวที่เขาเฝ้ามองมาเป็นเวลาหลายปี

ความรักมันเป็นสิ่งสวยงามแต่ถ้าดันแอบรักเพื่อนล่ะ? คุณจะกล้าบอกรักเพื่อเสี่ยงที่จะเลื่อนสถานะจากเพื่อนไปเป็นแฟน หรือลดสถานะจากเพื่อนเป็นเพียงคนเคยรู้จักกัน?

โทษของการบุกรุกจวนอ๋องคือต้องเป็นทาสของที่นี่ตลอดไป หากเจ้าบังอาจหนีไปข้าก็จะตามหาจนเจอ!

หลิวซูเหยียนศิษย์เอกอันดับ1สำนักใหญ่ ได้ย้อนเวลากลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง หลังตายจากสงครามระหว่างมนุษย์กับจอมมาร ย้อนเวลามาใหม่พอทำใจได้ แล้วทำไมข้าต้องมาเลี้ยงจอมมารด้วย

ด้วยใบหน้าวัย 19 ปีของเธอ เธอเช็ดน้ำตาที่เธอทิ้งไว้เบา ๆ ด้วยมือของเธอ เธอหัวเราะ ซุนซิ่วหยุน กลับมาแล้ว ทุกอย่างจบลงแล้ว เขายังอยู่ที่นั่น และครั้งนี้ฉันจะไม่สูญเสียเขาไป!

จากสาวออฟฟิศวัย 28 สู่แม่ม่ายลูกติดในยุคโบราณ!! ไม่มีโทรศัพท์มือถือ ไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีเครื่องใช้ไฟฟ้าแม้แต่ชิ้นเดียว แถมยังต้องเลี้ยงลูกทั้งที่ไม่เคยมีประสบการณ์อีก แล้วแบบนี้นางจะทำอย่างไรดี

ในเมื่อข้าเป็นคนดี แล้วต้องสูญเสียครอบครัว บิดา มารดา สามี บุตรในครรภ์ เช่นนั้นข้าจะเป็นคนดีไปทำไม ในเมื่อคนทำร้าย ทำเลวได้ทุกสิ่งไป เช่นนั้นข้าจะร้ายและจะเลวยิ่งกว่าคนพวกนั้น ...

ความรักเป็นสิ่งสวยงาม และเป็นปริศนาที่หลายคนพากันตั้งคำถาม มีคำตอบหลายแบบ ซึ่งขึ้นอยู่กับวิธีไขปริศนาของแต่ละคน

"เมื่อไหร่ก็ตามที่ออกจากเซนเตอร์ไป สิ่งเดียวที่ควรคำนึงคือ การมีชีวิตรอดให้ได้!"

เพราะคำว่า ‘เบญจเพส’ ทำให้เธอต้องกลับมาเจอเขา ‘เขา’ ที่เป็นเหมือนอดีตฝังใจ