เขาจับตะกรุดวนรอบศีรษะเธอสามรอบพร้อมกับบริกรรมคาถา "อมคาถา อมยอดคาถา กูสิผาบผีหลวงให้หนีพอร้อย กูสิผาบผีน้อยให้หนีพอมัน"

ดวงตาที่แสนจะดุดันที่ใครจ้องมองมาก็ต้องกลัว กลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ และนิสัยที่เข้ากันไม่ค่อยจะได้กับพี่น้องคนอื่นๆและหยาบคายเป็นที่สุด "ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ทำน่ะ ไอ้เวร"

"ผมบอกว่าให้ปล่อย" "ไม่ ฉันว่าฉันพูดชัดเจนแล้วนะ" "ชัดเจนอะไรล่ะ" จากเคยเป็นรุก ในวันนี้เขาได้ถูกผู้ชายแปลกหน้านั้นรุกล้ำเข้ามา ก่อนจะยัดเยียดมันให้กับเขาอีกครั้ง

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

บ้านหลังใหญ่ที่เคยเป็นที่ตั้งของโรงเรียนเก่าแก่ ถูกซื้อโดย“ชินฮี”สาวอัยการอารมณ์ดีที่เพิ่งย้ายกลับจากต่างประเทศ เธอมีแผนจะเปิดบริษัทรับทำคดีประกันภัย

‘‘นี่กุเร็นพอพวกเราโตขึ้นมาแต่งงานกันได้รึเปล่า แค่ความชอบในตอนนี้พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปได้ไหมนะ’’เด็กสาวพูด ‘‘ไม่ได้หรอก’’ เด็กผู้ชายกล่าวตอบ ใช่เป็นเพราะฉันอ่อนแอเเละไร้ซึ่งอำนาจ

แม่ทัพไร้พ่ายอย่างเขา ต้องแต่งงานตามสัญญาหมั้นหมายกับเจ้าสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่เรียบร้อยอ่อนหวาน แต่ที่อยู่ตรงหน้าข้านี่คือสิ่งใด ''เรียนท่านแม่ทัพ ฮูหยินน้อยหายไปขอรับ''

ผมแค่อยากเป็นเด็กเรียน ทำงานดี ๆ มีเงินเยอะ ๆ แค่นั้นครับ ทำไมต้องลากผมไปฟัดกับเจ้าพวกนั้นด้วย!!!! (รีไรท์)

ฉันชื่อยูคาริ อายุ25ปี​ สาวโสดที่เสียชีวิตทว่าจู่ๆฉันก็มาอยู่ในร่างของเทพธิดาจิ้กจอกที่หลับใหลมา3000ปีและฉันเป็นตัวประกอบที่มีธงตายบนหัวในต้นเรื่องของภาคที่2

"ห้วงรักที่มีต่อเขา... ล้ำลึกยิ่งกว่ามหาสมุทร... ข้ายินดีสละแม้กระทั่งความเป็นอมตะ... เปรียบประดุจดวงตะวัน ที่ยอมดับแสง... เพื่อมอบชีวิตให้แก่เขาอีกครา แม้ตัวข้านั้นจะดับสลายไป"

เรื่องราวรี้คืออยู่ในช่วงสองคราม Skibidi Tollot จากมนูษย์สู่บุรุษหัวกล้อง ผู้เคียดแค้นเหล่า ส้วม

เล่นเกมอยู่ดีๆพอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในห้องขาวๆพร้อมกับมีคนที่ก้มกราบอยู่สะแล้ว

ใครจะไปคิดกันล่ะครับว่าคนห่วยที่สุดในโรงเรียนนามิโมริอย่างซาวาดะ สึนะโยชิ นั้นจะมีแฟน

เมื่อสองหนุ่มถูกอัญเชิญไปเป็นสาวในต่างโลก เรื่องวุ่นๆ จึงได้เกิดขึ้น

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ศกุลธราชโอรสผู้ที่ถูกวางตัวให้ขึ้นเป็นกษัตริย์ ตามราชประเพณีเขาจะต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าหญิงแสนสวย แต่เขากลับตกหลุมรัก รินมัยยะ บุตรชายช่างทำผ้าในราชสำนักจนหมดใจ

เราก็เปรียบเหมือนคนๆเดียวกันแต่ทำไมถึงมีแต่ชั้นที่ถูกเกลียดล่ะ

เรื่องราวของเด็กหนุ่มปริศนาที่ถูกส่งเข้าไปในโรงเรียนแห่งหนึ่งเพื่อสืบหาอะไรบางอย่าง แต่ปรากฎว่าโรงเรียนแห่งนี้กับไม่ใช่ที่ธรรมดา เรื่องราวการตามหาความจริงภายในโรงเรียนแห่งนี้คืออะไรกันแน่

“ คุณไม้คะทานข้าวเช้าด้วยกันค่ะ” “ ผมไม่สะดวกขวัญทานเถอะครับ” เป็นประโยคที่สามีใช้ปฏิเสธภรรยาอย่างเธอมาเกือบหนึ่งปีสินะ

มหาวิทยาลัยของผม มีกฎเหล็กให้นักศึกษาใหม่ต้องพักอยู่ที่หอใน ป้ายตัวใหญ่เท่าช้างเขียนว่า “หอพักชาย” แต่ทำไมผมถึงเห็นหญิงสาวสวยเดินป้วนเปี้ยนเต็มไปหมด…หารู้ไหมว่าตรงนี้เคยเป็น “หมู่บ้านลับแล”