ยามที่ได้เรียนรู้ย่อมถูกปลูกฝัง ตรรกะมากมายผ่านตาแล้วได้แต่สงสัยในใจ ยิ่งอ่านมากเพียงใดยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งซึมซับ ก่อนจะสายไปมากกว่า ความคิดของเธอจะแปรเปลี่ยนหรือไม่?

จีอ๊อตโต้อดีตสมาชิกลูกเรือของราชาโจรสลัดได้เห็นจุดเริ่มต้นของยุคและสร้างแฟมิลี่ของเขาเองด้วยระบบ

คบกับพี่ เธออาจจะเจ็บทุกวัน รับได้ไหม?

หลังจากที่ได้เป็นนักส่งของมาตลอดหลายปี ก็ได้เจอกับพัสดุประหลาดที่จ่าหน้าซองถึงผม เมื่อเปิดดูก็พบจี้ที่พาไปต่างโลกได้?? แต่พอได้ไปแล้วไหงผมถึงเป็นเด็กกันล่ะ!?

[ Thor x OC ] วันนี้ก็มาอีกหรอคะ ท่านธอร์?

โมโนระ เรียวโฮ ตั้งคำสาบานว่าจะแก้แค้นและทำลายจอกศักดิ์สิทธิ์ให้จงได้ แต่ทว่าเส้นทางแก้แค้นของเธอคงไม่ง่าย เมื่อราชาวีรชนจอมเอาแต่ใจ 'กิลกาเมซ'ดันเป็นเซอร์แวนต์ของเธอเนี่ยสิ

การที่เรารู้ว่ากำลังโดนหักหลังจากเพื่อนที่เรารักมากที่สุดกับแฟนของเรามันโคตรที่จะเจ็บ เจ็บจนไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อจากนี้ดี

โยสึยะ มิโกะ นักเรียนมัธยมปลายที่จู่ๆก็ได้มีมีความสามารถในการมองเห็นผีได้แต่บังเอิญผีที่มองเห็นได้มันไม่ใช่แค่ผี ในช่วงเวลาที่ท้อแท้และสิ้นหวังนั้นเอง "ยินดีต้อนรับ สู่กลุ่มแชทต่างมิติ "

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!

ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของตัวร้ายในนิยายไม่พอ แถมยังถูกตัวเอกหน้าหล่อนั่นตามรังแกไม่พักอีกต่างหาก แบบนี้มันเสียชื่อตัวร้ายสุดแสบประจำเรื่องกันหมด! มันต้องเป็นผมสิที่เป็นฝ่ายรังแกตัวเอกน่ะ!

เด็กคณะบริหารจบใหม่ผันตัวไปเป็นอาจารย์วิชาสังคมสีหน้าตายด้านในโกฮงไกพร้อมกับดาบยามาโตะและอิมเมจินเบรกเกอร์ ชีวิตการเป็นอาจารย์ของเขาจะราบลื่นหรือไม่?

ทะลุมิติไปเป็นพระสนมคนโปรดของฮ่องเต้ “โปรดมือโปรดเท้าอะนะ!”

ก็เป็นแค่ตำรวจที่มีอายุเลขสามต้นๆ ที่ลาออกเพราะประเทศเฮงซวยที่ต้องมารับใช้รัฐบาล แต่ต้องมาตายเพราะม็อบเพราะเขาช่วยเด็กคนหนึ่งจากแก๊สน้ำตาและกระสุน เวรเอ้ย ดันเกิดใหม่ในมังฮวาที่เขาชอบอ่านอยู่บ่อยๆอีก

“ข้าให้โอกาสแล้ว เสบียงอาหารยามนี้มีจำกัด ไม่อาจเลี้ยงคนไร้ประโยชน์ไว้ได้อีก ถ้าหากรอดก็เก็บเอาไว้ หากไม่รอดก็ถือเสียว่าได้กำจัดคนไร้ประโยชน์ไปคนหนึ่ง”

"นี่ข้าต้องมาคำนวณค่าเสียหายอีกแล้วเหรอเนี่ย!!" "พวกเจ้าเลิกพังโรงเรียนสักที ข้อร้องล่ะ (T∆T)"

คลุมถุงชน ไม่รัก ไม่ชอบ รำคาญ ไม่กินเด็กเพราะขี้เกียจสอนงาน แต่พอน้องมาอยู่ใกล้ พี่ก็สอนน้องถึงขั้นแอดวานซ์ หลงน้องจนโงหัวไม่ขึ้น จากที่เคยอยู่คนเดียวได้ตลอดมาก็เลยกลายเป็นว่า ต้องขาดใจตายแน่ถ้าขาดเธอ

‘ข้าวปั้น‘ เป็นเด็กทุนยากจนที่เช่าห้องพักราคาถูก จู่ๆ วันหนึ่งก็ถูกใครก็ไม่รู้บุกเข้ามาชำเรา ถ้าไม่ได้ ‘วสัตน์’ เพื่อนที่แสนดีคนนี้มาช่วย เขาคงต้องตายสลายไปแน่ๆ

"ความสัมพันธ์งั้นเหรอ...ยุ่งยากจัง" คำพูดนั้นทำให้ฟุยุมิได้แต่ยิ้มอย่างอ่อนใจขณะที่ทิ้งตัวลงพิงนางิที่นั่งอยู่ข้างเธอ... ความรักมันก็เป็นเรื่องยุ่งยากเสมอนั่นล่ะ

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง