- 25
- 2.63K
- 2
เป็นฮ่องเต้ดื่มสุราเคล้านารีอยู่ดีๆเหตุใดตื่นมาอีกทีก็มาอยู่ในร่างสนมของตัวเองเสียแล้ว คนอย่างเจิ้นจะไม่ยอมเป็นสนมรับใช้ผู้ใดเด็ดขาด! เจ้าฮ่องเต้ทึ่มนี่ไม่รู้จักถนอมสตรีต้องให้เจิ้นคอยสอนทุกเรื่องหรือ
เป็นฮ่องเต้ดื่มสุราเคล้านารีอยู่ดีๆเหตุใดตื่นมาอีกทีก็มาอยู่ในร่างสนมของตัวเองเสียแล้ว คนอย่างเจิ้นจะไม่ยอมเป็นสนมรับใช้ผู้ใดเด็ดขาด! เจ้าฮ่องเต้ทึ่มนี่ไม่รู้จักถนอมสตรีต้องให้เจิ้นคอยสอนทุกเรื่องหรือ
ความสามารถพิเศษที่จดจำผลการออกสลากได้ทุกงวดเป็นสิ่งที่มีแต่คนบอกว่าไร้ประโยชน์ แต่เมื่อเธอได้ย้อนเวลากลับไปล่ะ ความสามารถนี้จะยังไร้ประโยชน์อยู่หรือเปล่า
ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร
เรื่องปัญญาอ่อนก็ทิ้งๆ มันไปบ้างจะได้ใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้น การยอมรับความจริงก็เหมือนกัน... ...น่ารำคาญชะมัดเลยนะโลกใบนี้เนี่ย...
"ความสัมพันธ์งั้นเหรอ...ยุ่งยากจัง" คำพูดนั้นทำให้ฟุยุมิได้แต่ยิ้มอย่างอ่อนใจขณะที่ทิ้งตัวลงพิงนางิที่นั่งอยู่ข้างเธอ... ความรักมันก็เป็นเรื่องยุ่งยากเสมอนั่นล่ะ
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าได้ย้อนกลับมาเล่นเบสบอลด้วยกันอีกครั้ง หลังจากสิบปีผ่านไป นี่คือเรื่องราวการต่อสู้ด้วย หยาดเหงื่อ เลือดและ น้ำตาของคุณดอกกุหลาบและเจ้าชายน้อยที่เชื่อฟัง
เพราะรักไม่ใช่คำตอบ เธอจึงต้องหอบหัวใจอันบอบช้ำเดินจากเขาไป กว่าจะถึงวันนั้นที่รู้ใจว่าต้องการเธอกับลูกมากแค่ไหน สายใยเลือดเนื้อเชื้อไขที่สร้างขึ้นมา...แม้แต่แววตาคู่นั้นก็ยังไม่แลปรารถนาให้เขาเป็นพ่อ
จะเป็นอย่างไรเมื่อมาริน่าดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของมาริน่า ก็อนท์ ลูกสาวคนเล็กของบ้านก็อนท์และเธอยังมีสักเป็นน้าสาวของว่าที่จอมมารที่ยังไม่มาเกิดอีกด้วย ในนิยายมันไม่เห็นจะมีคนชื่อมาริน่า ก็อนท์เลยน่ะ
บทบาทของตัวร้ายมักจะมีปมและเรื่องราวอันน่าแสนเศร้า ซึ่งจุดจบของพวกเขาก็น่าเศร้าและเลวร้ายเช่นกัน แต่แล้วไหงฉันถึงได้มาเป็นตัวละครวายร้ายที่มีจุดจบแบบนั้นในเกมที่ตนเองกำลังพัฒนาด้วยกันล่ะเนี่ย...
ฝาแฝดนะไม่ใช่ยอดมนุษย์ ถ้าโทรจิตถึงกันได้โทรศัพท์คงไม่มีความจำเป็นแล้ว
“หม่าม๊าเรย์เพนหม่าม๊าของเลา! หยั่มมาเจ๊าะแจ๊ะหม่าม๊าเลานะ! ไอ่เจ้าปู้จายเจ้าจู้!” ฟุรุยะ เรย์ ควรจะทำอย่างไรกับความกระอักกระอ่วนนี้เมื่อลูกชายตัวน้อยดันไปชี้หน้าด่าไรย์ว่าเป็นผู้ชายเจ้าชู้
ผู้คนกลัวความตายแต่ทว่าในเวลาเดียวกันผู้คนเองก็ถูกดึงดูดด้วยความตายเช่นเดียวกัน ดาไซ โอซามุ คิดเช่นนั้นมาตลอดแล้วเหตุใดตอนที่เขาก้าวขาเข้าสู่ความตายที่เขาปราถนาเขาจะมาโพล่ที่นี่พร้อมกับ นากาฮาระ ชูยะ
เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง
เพราะความงามเย้ายวนใจของนาง ทำให้เขาไม่อยากเป็นบัณฑิตผู้แสนดีอีกต่อไป
ต้องขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่สามารถทำตัวเป็นฮีโร่ได้หรอก เพราะฉันคือฆาตกรที่มีความสุขที่สุดเวลาฆ่าคนนี่นา
ในโลกที่เต็มไปด้วยฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่ ซุปเปอร์วิลล์ และสัตว์ประหลาด อัลดริชนั้นไร้ค่ามาก มนุษยชาติ 95% ได้พัฒนาเพื่อพัฒนาพลังพิเศษ แต่อัลดริชเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ไม่มีพลังเลย
อุบัติเหตุทำให้ฉันเสียชีวิต ลมหายใจสุดท้าย ฉันคิดถึงแม่สุดหัวใจ หวังว่าแม่จะเข้มแข็งและผ่านมันไปให้ได้ แม่หนูอยากบอกว่า"หนูรักแม่"ลาก่อนแม่จ๋า แต่..อยู่ดีๆฉันตื่นขึ้นมาในวัย8ขวบวันที่พ่อขอหย่าแม่
ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย
เรื่องราวของคลื่นกับณิิริน ภาคต่อจากพ่ายรัก เมียจำยอม เมื่อท้องแล้วผู้ชายต้องรับผิดชอบสิ แต่นี่แหกกฎพระเอกนิยาย สั่งให้นางเอกไปเอาลูกออกซะ พระเอกเหี้ยๆเลยเจอกับนางเอกเหี้ยๆบ้าง เข้ากันสุด