ระบบอาชีพมีตั้งเยอะแยะ แต่ 'เหวินซิ่ว' ดันได้ระบบตกอับอย่าง 'ระบบพราน' เสียได้ เป็นพรานมันแย่ยังไงน่ะเหรอ? ก็ที่นี่คือโนอาสเฟียร์ อาณานิคมใหม่บนดาวอังคาร ต้นไม้ยังไม่มีสักต้น จะให้ไปล่าสัตว์ที่ไหนล่ะ

อัคคี “ก็อยู่เป็นเพื่อนกันไปก่อนสิ เราค่อยมีแฟนพร้อมกันได้มั้ยล่ะ” พิรุณภา “จะบ้าหรอคี มีแฟนพร้อมกันเป็นไปได้ยังไง นอกจากคนเป็นแฟนกันต่างหากถึงจะเรียกว่ามีแฟนพร้อมกันได้"

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เมื่อโจวหลินอี้รักษาหายดีแล้วก็รีบตะบึงม้าไปปกป้องชายแดน นับจากนั้นก็ขาดการติดต่อจากเขา หรือว่านางจะถูกสามีทอดทิ้งให้เขาแล้ว

หากนางรู้ว่าคำขอของท่านผีจะทำให้นางต้องหลุดเข้ามาในยุคอดีต และต้องเข้ามาพัวพันกับท่านแม่ทัพเฉินคนโปรดของฮ่องเต้ ด้วยการขอมงคลสมรสกับเขา นางคงต้องขอคิดดูอีกสักรอบว่ายังอยากจะกลับมาพบคนผู้นี้อีกหรือไม่

แม้ชะตาเล่นตลกกับเจ้าตัวน้อยทั้งสอง แต่ไม่ว่าอย่างไร...ขอให้ปาฏิหาริย์จงบังเกิด...

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

โจวเวย วิศวกรสาวห้าวสุดติดส์เกิดอุบัติเหตุเครนตกใส่เสียชีวิตกลางไซน์งาน แล้วฟื้นตื่นขึ้นมาในร่างของแม่ดอกบัวขาวนาม ‘โจวเวย’ เฟิงสิงอวิ๋นสามีไร้ใจขับไล่ไสส่งนางให้ไปพักรักษาโรค(ประสาท)ที่บ้านบรรพบุรุษ

หากวันใดคุณชายคิดตบแต่งฮูหยิน วันนั้นซิ่งหลิงจะจากไปไม่ให้คุณชายต้องหมองใจ

เฉินเว่ยหนิงชื่อนี้ใครได้ฟังจำต้องพากันส่ายหน้า เขาคืออดีตปรมาจารย์ด้านการปรุงยา ผู้ที่ละทิ้งการปรุงยาและเลือกใช้ชีวิตลำพังในเรือนหิมะ ด้วยความปรารถนาดีของผู้เป็นอาจารย์จึงได้ส่งสาวใช้นางหนึ่งมารับใช้

เผลอหลับแว๊บเดียว ตื่นขึ้นมากลับพบว่าตัวเองทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างตัวประกอบ และเรื่องกลับพลักผันเมื่อเธอต้องการช่วยนางเอกและรักษาตระกูลไว้

หากเอ่ยคำว่ามารดาเลี้ยงแน่นอนว่าทุกคนจะต้องนึกถึงภาพของหญิงสาวใจร้ายที่คอยแต่รังแกลูกเลี้ยง แต่สำหรับหลี่ไป๋ซานหญิงสาวผู้ใจดีเธอจะลบภาพเหล่านั้นให้หมดสิ้น

ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน

เพราะความอยากเอาชนะของ ‘ปวีร์’ เขาพลาดทำน้องสาวของเพื่อนท้องไม่รู้ตัว แต่เขาจะทำยังไง ในเมื่อฐานะพ่อของลูกก็อยากได้ ฐานะสามีก็อยาก ‘ย้ำ’ ด้วยถ้อยคำ และ ‘ซ้ำ’ ด้วยลีลาให้เธอเข้าใจ

จากเหตุการณ์ในวันนั้นมันทำให้ฉันต้องปลอมตัวมาตลอด 10 ปี แต่ดันเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่อได้มาเรียนและใช้ชีวิตที่นี่ ฉันต้องไม่ให้ใครรู้เด็ดขาดว่าหน้าตาของฉันมันเป็นยังไง ไม่อย่างนั้นวุ่นวายแน่ ๆ !!

หลินเซียนข้ามมิติมารับบทเป็นน้องสาวของนางร้ายที่ถูกพระรองชังน้ำหน้าตั้งแต่ยังไม่ทันขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวเลยด้วยซ้ำ งานนี้มีหรือที่เธอจะทน....แต่งได้ ก็หย่าได้เหมือนกัน

เพราะชีวิตที่แสนบัดซบของ 'พราวดี' ทำให้เธอไม่เหลืออะไรสักอย่าง จนกระทั่งเจออาม่าคนหนึ่งที่มอบ 'ปิ่นหักครึ่ง' ให้เธอ ทำให้เธอย้อนเวลามายังเมืองจีนโบราณมาอยู่ในร่างของ 'คุณหนูตระกูลหลี่' ผู้เพียบพร้อม

'ผู่เยว่เอ๋อ' เปรียบดั่งรอยด่างดวงในชีวิตอันสมบูรณ์แบบของ 'เสนาบดีจ้าวติงหราน' ใช่ว่านางอยากอยู่เคียงคู่ชายเลือดเย็นและเห็นแก่ตัวเช่นเขานัก หากมิติดว่าในครรภ์โตๆนี้ไม่ได้มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา!

ตอนเป็นคนอ่านนิยายมันก็สนุกดี แต่พอต้องกลายมาเป็นตัวประกอบที่ชะตาถูกแทรกแซง ข้าสนุกกับมันไม่ลงจริง ๆ

ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าไอ้ความเชื่อแปลก ๆ อย่างเอาหวีให้แฟนเป็นของขวัญในวันครบรอบจะทำให้ต้องห่างกัน จนกระทั่งมันเกิดขึ้นกับผม!!!