คนอื่นทะลุมิติเข้ามาเป็นภรรยาแสนดี แต่ตัวเธอนี้กลับเป็นภรรยาที่ตรงข้ามกับคำว่า 'ดี' ทุกประการ ด่าทอ ตบตี เหม็นขี้หน้าสามีแสนดีไปวันๆ งานการไม่ทำ ภรรยาน่าชังอย่างนี้ฉันไม่อยากเป็น

ชาติก่อนถูกยัดเยียดโทษกบฏ บิดามารดาถูกสังหารต่อหน้า ความตายมาเยือนโดยไม่ยินยอม นางกรีดร้องสาบานในใจ หากมีโอกาสอีกครั้งจะต้องลากคนผู้นั้นไปปรโลกให้ได้ ทว่าคำขอทุกอย่างล้วนมีราคาที่ต้องจ่ายเสมอ!

เพราะรักนางจึงยอมทุกอย่าง แต่สุดท้ายเขากลับมอบความรักให้สตรีอื่น ในเมื่อเดินมาจนถึงสุดทางแล้วนางก็ไม่คิดจะยื้อไว้อีกต่อไป ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว ส่วนข้าจะเดินจากไปพร้อมกับบุตรในครรภ์

เรื่องราวของสตอล์คเกอร์ตัวน้อยที่คลั่งรักศาสตราจารย์จอมโหดแสนลำเอียงและยังปากร้ายอย่างเซเวอรัส สเนป “ทำไมเธอถึงมารักฉัน คุณโลเปซ”

จะทำยังไงดีถ้าคุณมีความรัก, เลือกที่จะเก็บไว้? หรือพูดออกไปดี..?

ถ้าผมจะตาย ก้อจะลากพวกเธอไปกับผมด้วยหึหึหึ ผมมองหนึ่งคนรักอีกหนึ่งเพื่อนรักด้วยความแค้น ขอแค่มีโอกาสได้กับไปแก้ไข้ ผมจะท้วงคืนให้หมด แล้วพระเจ้าก้อเป็นใจ 55ผมกลับมาแล้วนะเตียมตัวรอกันได้เลยหึหึ

เพราะอุบัติเหตุจากรถที่นางโดยสารพลิกคว่ำตกหน้าผา ทำให้นางตายแล้วต้องมาเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในนิยายที่เกลียด แต่ถ้านางสามารถเป็นร้ายจนจบเรื่อง นางก็จะได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระในโลกนิยาย แต่มันไม่ง่ายจริงๆ นะ

เซี่ยอันหรานสาวยุคใหม่ ฝันว่าตนเองเป็นฮูหยินผู้อาภัพ สามีรังเกียจเพราะแต่งเข้ามาด้วยวิธีสกปรก ถึงขั้นรวมหัวกับคนรักคิดสังหารนาง เมื่อได้เข้ามาอยู่ในฝันจริงๆ นางจะไม่ให้ค่าเขาอีก

“ซูฮวา บุปผา พิรุณ แปลว่าอะไรเหรอคะ” “แปลว่า ดอกไม้ ที่สวยงาม ในสายฝนฉ่ำเย็น”

"มารดาผู้นี้จะไม่ทำให้เจ้าทั้งสองต้องคับข้องใจ จงทำในสิ่งที่อยากทำ ลิขิตชีวิตในแบบที่ตนเองต้องการเถิด"

ในเมื่อสวรรค์ ให้นางเข้ามาอยู่ในร่างของ 'ฮองเฮาผู้แสนดี' หลังจากนี้ทุกคนควรได้รู้ว่า...ในวังหลังแห่งนี้ ใครกันแน่ที่ใหญ่สุด!

ไม่จำเป็นต้องเอาใจใส่ข้า แค่ให้เกียรติข้าในฐานะพระชายาของท่านก็พอ

เป็นเพราะค่ำคืนนั้น ทำให้อ๋องมู่เฉินผู้แสนดีเปลี่ยนไปราวกับคนละคน..ในค่ำคืนมงคลก็ถูกเรียกตัวไปประจำชายแดนโดยด่วน ผ่านมาสามปี เขายังพา ว่าที่พระชายาเอกกลับมาตอกย้ำให้นางรู้ว่าตัวเองต้อยต่ำไร้ค่าเพียงใด

บุตาสาวแสนชังถูกบิดาส่งให้ไปเป็นฮูหยินต้องคำสาป ซ้ำร้ายสามีเห็นนางเป็นเพียงสตรีมีไว้ผลิตทายาทสืบสกุลเท่านั้นเพราะหัวใจเขาได้ตายไปพร้อมกับฮูหยินผู้ล่วงลับไปแล้ว ชีวิตไร้ค่าเช่นนางตายไปก็ไม่มีใครใส่ใจ

ตั้งแต่เด็กจนโตเธอได้ชื่อว่าเป็นลูกชู้ โดนกลั่นแกล้งสารพัด จนกระทั่งวันหนึ่งทั้งเธอและแม่ถูกนำตัวไปขัดดอกกับมาเฟียฮ่องกงที่ผู้คนเล่าลือกันว่าโหดเหี้ยม ทว่าเขากลับแตกต่างจากคำบอกเล่าจนเธอรู้สึกหวั่นไหว

บิดาลุ่มหลงอนุภรรยา สินเดิมมารดาเหลือเพียงร้านค้าเก่าๆ แห่งหนึ่ง นางไร้เงินทุน ไร้กำลัง มีเพียงหนึ่งสมองและสองมือที่สามารถสร้างความรุ่งเรืองแก่ชีวิต และชายหนุ่มไร้ที่มาที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

"อะไรที่ฉันไม่ได้สั่ง ก็อย่าเสนอหน้าทำตามใจชอบ ไม่ต้องพยายามมาเอาอกเอาใจฉันเพื่อให้ฉันยอมรับ"

“นี่ นายน่ะ เป็นเด็กเกเรใช่ไหม?“ ประโยคแรกที่เธอพูดกับผม ประโยคเปิดตัวที่ผมคงไม่มีวันลืม...

'ซิงอี' เธอเป็นภรรยาที่ดีแต่กลับโดนสามีนอกใจ หมอดูทักว่าที่เป็นอย่างนี้เพราะชาติที่แล้วเธอได้ทำบาปกับผู้ชายคนหนึ่งไว้ มีสามีดีแต่กลับไม่สนใจ หอบเงินหนีตามคนรักเก่าไป ทิ้งให้สามีเจ็บช้ำระกำทรวง